“La que tiene que hacer el tránsito es la sociedad, no los niños transexuales”

Juan Gavilán es antropólogo y autor del libro Infancia y transexualidad FOTO CEDIDA

“La definición de transexualidad infantil más simple y menos ideológica es la de niños que asumen una sexualidad contraria a la que le asignaron al nacer”, explica Juan Gavilán, antropólogo. Este docente de la UNED ha entrevistado a algunos de estos menores, y tras estas charlas con ellos y sus familias publicó el libro ‘ Infancia y transexualidad (Catarata, 2016) . Gavilán analiza en una entrevista con  eldiario.es este tema y reflexiona sobre la polémica creada tras la circulación por la capital del autobús tránsfobo de HazteOir.

¿Cómo puede afectar a estos menores el mensaje que lanza HazteOir?

Con los niños hay una ventaja, diseñan su propio camino y tienen mucha fuerza. Sin embargo, cuando el entorno es negativo sí que puede suponer un paso atrás y el rechazo de su identidad. Hay colegios con padres que son bastante intolerantes, la parte negativa u opresiva suele venir más de parte de familias que de niños. La infancia acepta con mucha facilidad la diferencia, ellos no tienen ningún tipo de percepción de algo estigmatizante hasta que no les crean esa sensación.

¿Cree que una actuación como la HazteOír puede fomentar el acoso a estos menores en el colegio?

Desde el momento en que esa ideología y esos argumentos tienen difusión puede provocar algún tipo de creencia intolerante. Hay que tener en cuenta que son etapas difíciles, sobre todo entre niños y adolescentes en edad de desarrollo que necesitan reforzar su virilidad y que les agreden para reafirmarse. Aunque yo creo que esa actuación está en contra de un aire actual de libertad que ya recorre la mayor parte de los colegios.

¿Cómo reacciona la sociedad ante casos de menores transexuales?

Lo más necesario es que las familias les acojan y les acompañen. Hay niños que pueden tener problemas porque sus padres no les aceptan, en cuanto les acogen tal como son, estos menores son felices. Además, el colegio y el entorno tienen que seguir el mismo camino que la familia, apoyarles. La educación en la diversidad es absolutamente necesaria en los colegios, le pese a quien le pese.

¿Cuándo se dan cuenta estos niños de que el género asignado al nacer no coincide con el que ellos sienten?

Los niños suelen identificarse a sí mismos muy pronto. La información que obtenemos de las familias plantea que en cuanto tienen madurez lingüística y verbal y lo pueden expresar verbalmente, lo transmiten. Ellos dan muchas señales incluso antes de hablar. Por lo tanto, lo único que hace falta con los niños y las niñas transexuales es dejarles que se expresen libremente.

¿Cómo les afecta a los menores que no se les respete su identidad?

Cuanto mayor sea la opresión, mayor pueden ser los trastornos que les provoquen. El niño no viene con malestar ni con disforia [un concepto que las asociaciones consideran patologizante], eso se produce en la medida en que se les niega su identidad. Se produce porque hay una presión social muy negativa. Estoy seguro de que algún día todo lo que niegue su desarrollo estará tipificado como delito.

En el colegio, ¿en qué momento este colectivo puede tener problemas?

Cuando les ridiculizan, les llaman travesti o marica, ahí pueden comenzar a no aceptarse. La época más difícil es la pubertad y la adolescencia, en el momento en el que se radicaliza el entorno porque los compañeros necesitan reafirmarse. Pero será duro hasta que no eduquemos a los niños y a las niñas en la aceptación de la diversidad. Estamos viviendo en un sistema heteronormativo que funciona expulsando a las personas diversas, pero vamos cambiando a uno que va aceptando poco a poco esa diversidad.

¿Cómo se produce el tránsito social de estos menores?

Es un tránsito de la sociedad, ellos no cambian en nada. La familia acepta la decisión del menor, lo comunica al colegio y al entorno social. Es curioso, cuando los niños cuentan a sus padres su identidad, ellos ya tienen claro el nombre que quieren recibir, ya lo han pensado. Incluso, su hermano y sus amigos cercanos les tratan por ese nombre.

Cuando un alumno comienza el tránsito social de cambio de género, ¿qué debería hacer un colegio?

En el proceso, la madre y el padre hablan con los profesores, con los otros padres, con los niños y se plantea que al chaval se le va a empezar a tratar con el sexo que ha asumido. Hay que educar a los compañeros para que acompañen a los niños. Los niños y niñas transexuales son absolutamente normales, no son raros, son como los demás.

Actualmente, no existe una legislación que autorice la modificación del nombre y del género de estos menores. La decisión depende del juez titular del Registro Civil. ¿Cómo valora esta normativa?

Es absolutamente necesario el cambio de ley. Debería ser un trámite más sencillo y simple. ¿Qué más necesita un juez que el hecho de que ese menor lleva un año viviendo conforme a su sexo sentido? No es necesario activar ninguna garantía médica, ni psiquiátrica, ni psicológica. La garantía debe tenerla en la familia y en el entorno. En estos casos no se suele revertir la decisión, es algo persistente. Un niño cuando ha tomado la decisión, sigue adelante con ella.

¿En qué punto llega la hormonación a este proceso?

Los menores expresan su identidad por sí mismos, no necesitan ningún psicólogo, ningún psiquiatra. A partir de los 12 años, con el desarrollo sexual, puede ser que necesiten algún tratamiento médico. Se comienzan a utilizar bloqueadores hormonales para que no aparezcan los caracteres sexuales secundarios. Pero tampoco es estrictamente necesario, hay muchos y muchas niñas que no han utilizado bloqueadores y no ha pasado nada.

Mezu transfoboa zabaltzeko beste ibilgailu bat prestatu du Hazte Oir-ek

MADRIL. Madrilgo epaile batek ezarritako debekuari izkin egiteko, autobus transfoboko mezua moldatu du Hazte Oir erakunde ultrakatolikoak. Autokarabana bat prestatu du, eta aurreko leloari galdera ikurrak gehitu dizkio: Mutilek zakila dute? Neskek alua dute? Hasierako aurreikuspenen arabera, kanpaina bihar da heltzekoa Iruñera

Autobusak

Hedoi Etxarte

Erakunde ultra baten autobusa etorriko da Iruñerrira bihar-etzi. Ia ezezaguna zen bus horren probokazioari zilegitasuna eta ikusgarritasuna eman diogu. Albiste on bat dago: agian LGTBI kolektiboak gaindituko dituen transfobiaren kontrako mugimendu bat hasi da gurean.

Beste guztia nahiko kezkagarria izan da: berriz ere zentraltasuna eman diogu eskuin muturrari. Markoa berak egin digu. Eta guk, gailentasun moralez, aurreratuagoak garela erakutsi diegu. Hala ere, eskuin muturraren probokazioak 30 urtera jasotzen ditu emaitzak: begira Alemanian eta Frantzian, adibidez.

Gainera, autobusaren kontrako mugimendu hori estetika soil gelditzen bada: «ez esan gauza transfobikorik gaizki ikusia dagoelako baina… jarraitu gizarte transfobikoaren oinarriak eraldatu gabe». Jai dugu. Zeren autobus hau Iruñetik pasako den egunotan supermerkatuetako 18 langile kaleratuko ditu Caprabo supermerkatu kateak Eroskiren bidez. Agian kaleratutako emakumeetako batek izango du alaba zakildun ala seme bulbadunen bat. Nola erosiko dizkio jantziak eta liburuak? Ze zailtasun izango ditu, haztean lan duin bat topatzeko? Gure asmo digital onek emango diote jaten?

18 emakumeok kaleratu dituzten egunotan, 20 minuturo autobus bat abiatu da Iruñeko Vianako Printzea plazatik Gorraizera. Funtsean. Autobus horrek hiriaren zentro pobretutik —Arrosadiatik eta Alde Zaharretik— emakume hego-amerikarrak eramaten ditu Iruñerriko periferia aberatsera: haurrak elikatzeko, agureak paseatzeko, mugikortasun mugatua duten dirudunen hankarteak garbitzeko. Sarritan, —Brecht parafraseatuz— histeriko jartzen gara kapitalismoaren aldaera histerikoaren aurrean kapitalismoari aurre egin gabe. Alegia, gure kontzientzia garbitzen dugu asumi ezina den bus transfobikoaren aurrean. Baina bestea, larunbatetan 60 minuturo Gorraiza doana ez dugu zalantzan jarri ere egiten.

Madrildik igarotzea debekatu diote transexualen aurkako autobusari

Epaile batek hartu du erabakia, kautelazko neurri gisa, transexualen aurkako mezuak kentzen dituen bitartean. Haren arabera, mezuak kalte egiten dio sexu joera “desberdina” dutenen duintasunari.

‘HazteOir.org’-ren autobusa Madril kanpoaldean, geldirik. Fernando Villar, EFE

Astearte gauaz geroztik Madrilgo udalaren aginduz geldiarazita zegoen autobusa ezin izango da Madrilgo kaleetatik igaro baldin eta transexualen aurkako mezuak kentzen ez baditu. Hala ebatzi du Madrilgo Instrukzio auzitegiko 42. aretoko epaileak, argudiatuz ibilgailuaren aldeetan letra larriz irakur daitezkeen mezuak “informatiboak” bainoago “sexu joera desberdineko pertsonen duintasunaren aurkakoak” direla.

Ondorioz, plataformak iragarri du autobuseko mezua aldatu egingo duela ibilgailua dagoen tokitik mugitu eta bere bidaia jarraitu ahal izateko. Horretaz gain, iragarri du salaketak jarriko dituzela azken egunetan euren “adierazpen askatasunaren aurka” egin dutenen aurka, tartean, astearten autobusa geldiarazi zien Madrilgo udalaren kontra. “Espainian debekatuta dago 1+1=2 esatea. Mutikoek zakila dutela esatea biologiaren egitate bat berrestea da”, adierazi du HazteOir plataformako buru Ignacio Arsuagak.

Mutilek zakila dute, emakumeek bulba dute. Ez zaitzatela engaina. Gizon jaiotzen bazara, gizona zara. Emakumea bazara, hala jarraituko duzu” irakur daiteke autobusaren alboetan. Hazteoir.org antolakunde ultrakatolikoak antolatu du autobusa, Chrysallis adingabe transexualen familia elkarteak abiatutako Badira zakila duten neskak eta bulba duten mutilak kanpainari erantzunez.

Autobus hori bera Hego Euskal Herriko hiriburuetara etortzekoa da datozen asteetan, baina alkateek iragarria dute neurriak hartuko dituztela ibilgailua hirietan sar ez dadin.

Hainbat kritika eragin ditu transfobia sustatuz igandean Euskal Herrira iritsiko den autobusak

Martxoaren 5etik 12ra bitartean igaroko da Hego Euskal Herriko lau hiriburuetatik. Asironek eta Urtaranek iragarri dute Iruñean eta Gasteizen sartzea eragozten saiatuko direla. Eneko Goia Donostiako alkateari ere eskatu diote ez uzteko autobusari Donostian ibiltzen, baina erantzun du ez duela eskumenik horretarako.

“Badira zakila duten neskak eta bulba duten mutilak” leloarekin abiatu zuen kanpaina bat Chrysallis elkarteak, eta, hari erantzunez, kontrako mezua idatzia duen autobus bat kaleratu du Hazte Oir talde ultrakatolikoak. “Mutilek zakila dute, emakumeek bulba dute. Ez zaitzatela engaina. Gizon jaiotzen bazara, gizona zara. Emakumea bazara, hala jarraituko duzu”.

Haserrea eragin du kanpainak, eta hasiak dira erreakzio politikoak ere. Jaurlaritzako Gizarte Gaietarako sailburu Beatriz Artolazabalek errespetua eskatu du “adingabe eta transexualentzako”, eta gogorarazi du legeak debekatu egiten duela inor generoagatik baztertzea. Hala, halako bazterketak amaitzeko lanean jarraitzeko deia gin die erakunde eta alderdiei.

Donostiako Irabaziko bozeramaile Amaia Martinek Eneko Goia alkateari eskatu dio galaraz diezaiola autobusari Gipuzkoako hiriburuan ibiltzea. Gogorarazi du Chrysallisen kanpainaren helburua zela haur transexualen errealitatea gizarteratzea eta nortasun sexualen errespetua sustatzea. Hazte Oir taldearenak, aldiz, “giza eskubideen eta genero indentitateagatik baztertutakoen legearen aurka” egiten du, Martinen esanetan. Goiak erantzun dio Martini ez berak eta ez udalak ez dutela eskumenik horretarako: “Alkatea naiz, baina ez jainkoa”.

Gainera, probokaziotzat jo du autobusa Donostian martxoaren 7an eta 8an egotea, kontuan izanik martxoaren 8a Emakumeen Nazioarteko Eguna dela. Sare Antifaxistak ere eskatu die Eneko Goia, Gorka Urtaran, Joseba Asiron eta Juan Mari Aburto alkateei ez uzteko autobusari zirkulatzen, argudiatuta ez duela aniztasun sexuala errespetatzen. Asironek eta Urtaranek gaur bertan iragarri dute ahalegina egingo dutela Iruñean eta Gasteizen sar ez dadin.

Bere aldetik, EH BIlduk eskatu die instituzioei gaitzes dezatela Hazte Oirren kanpaina, eta aldiz babes ditzatela pertsona transexualen eskubideak eta haien alde lanean aritzen diren erakundeak. “Sektore ultrenek bultzatutako kanpainak ez du tokirik gure herrian”. Antzeko hitzak erabili ditu Geroa Baik ere eta babesa helarazi die LGTBI kolektiboko kideei.

Hazte Oirrena ez da Chrysallisen kanpainak jasan duen lehen erasoa. Iruñean eta Gasteizen, elkartearen afixa batzuei egin zieten eraso. Horrez gain, Facebook sare sozialak kanpainaren irudia zentsuratu zuen.

Kanpaina transfobo bat egingo dute Hego Euskal Herriko hiriburuetan martxoaren 5etik aurrera

Hazte Oir elkarte espainiar ultrakatolikoak mezu transfoboak sustatzeko autobus bat jarri du martxan. Espainiako Estatuko zenbait lekutan izan da eta asteburuan iritsiko da Euskal Herrira.

Hazte Oir elkarte ultrakatolikoaren autobus transfoboa (argazkia: Euskalerria Irratia).

Martxoaren 5ean eta 6an Iruñean izango da, 7an eta 8an Donostian, 9an Bilbon, 10ean Bilbon eta Getxon eta hilaren 11n eta 12an Gasteizen.

“Mutilek zakila dute. Neskek bulba dute. Ez zaitzatela engaina” irakurtzen da kanpainarako erabili duten mezuan, duela gutxi Chrysallis elkarteak egindako kanpainari erantzunez nolabait.

Donostiatik ez dadila pasa eskatu du Irabazik

Donostiako Irabazik Eneko Goia alkateari (EAJ) eskatu dio autobus transfoboa ez dadila hiritik pasa. Ezkerreko koalizioaren iritziz, “onartezina da ezarri zaien sexuarekin identifikatzen ez diren pertsonak ez onartzea”. Hazte Oir elkartearen kanpainak giza eskubideak urratzen dituela uste du Irabazik, eta horregatik eskatu dio beharrezko neurriak har ditzala Donostiatik pasatzea eragozteko.

Ser irrati kateak jaso duenez, Goiak zera erantzun du eskaeraren aurrean: “Alkatea naiz, baina ez jainkoa”.

Nolanahi, alkateak adierazi du ez datozela bat Hazte Oir elkarteak defendatzen duenarekin. Udalaren ikuspegia bestelakoa dela azaldu du.

Sare Antifaxistak Hego Euskal Herriko lau hiriburuetako alkateei eskatu die eragotzi dezatela “aniztasun sexuala errespetatzen ez duen” autobusaren zirkulazioa. Kolektibo horrek gogora ekarri du Hazte Oir elkartea lotuta dagoela El Yunque elkarte neofaxistarekin.

Madrilen ordu gutxian milaka sinadura aurka

Change.org plataformaren bidez sinadurak biltzen ari dira kanpaina transfoboa erretira dezaten eskatuz. Astearte eguerdirako 48.000 sinadura baino gehiago lortu ditu ekimenak.

Transfobia sustatzen duen autobus batek Euskal Herria zeharkatuko du

Martxoaren 5etik 12ra bitartean igaroko da Hego Euskal Herriko lau hiriburuetatik. Eneko Goiari eskatu diote ez uzteko autobusari Donostian ibiltzen. Asironek, berriz, Iruñean sartzea eragozten saiatuko direla.

adira zakila duten neskak eta bulba duten mutilak” leloarekin abiatu zuen kanpaina bat Chrysallis elkarteak, eta, hari erantzunez, kontrako mezua idatzia duen autobus bat kaleratu du Hazte Oir talde ultrakatolikoak. “Mutilek zakila dute, emakumeek bulba dute. Ez zaitzatela engaina. Gizon jaiotzen bazara, gizona zara. Emakumea bazara, hala jarraituko duzu”.

Haserrea eragin du kanpainak, eta hasiak dira erreakzio politikoak ere. Donostiako Irabaziko bozeramaile Amaia Martinek Eneko Goia alkateari eskatu dio galaraz diezaiola autobusari Gipuzkoako hiriburuan ibiltzea. Gogorarazi du Chrysallisen kanpainaren helburua zela haur transexualen errealitatea gizarteratzea eta nortasun sexualen errespetua sustatzea. Hazte Oir taldearenak, aldiz, “giza eskubideen eta genero indentitateagatik baztertutakoen legearen aurka” egiten du, Martinen esanetan. Goiak erantzun dio Martini ez berak eta ez udalak ez dutela eskumenik horretarako: “Alkatea naiz, baina ez jainkoa”.

Gainera, probokaziotzat jo du autobusa Donostian martxoaren 7an eta 8an egotea, kontuan izanik martxoaren 8a Emakumeen Nazioarteko Eguna dela. Sare Antifaxistak ere eskatu die Eneko Goia, Gorka Urtaran, Joseba Asiron eta Juan Mari Aburto alkateei ez uzteko autobusari zirkulatzen, argudiatuta ez duela aniztasun sexuala errespetatzen. Asironek eta Urtaranek gaur bertan iragarri dute ahalegina egingo dutela Iruñean eta Gasteizen sar ez dadin.

Hazte Oirrena ez da Chrysallisen kanpainak jasan duen lehen erasoa. Iruñean eta Gasteizen, elkartearen afixa batzuei egin zieten eraso. Horrez gain, Facebook sare sozialak kanpainaren irudia zentsuratu zuen.

Gala de inauguración del festival Zinegoak

 

El Teatro Arriaga acoge la gala de inauguración del festival Zinegoak, presentada por Mitxel Santamarina y Aitziber Garmendia, en la que el cineasta portugués João Pedro Rodrigues recogerá su Premio Honorífico Zinegoak 2017.

Además, el acto contará con la presencia del director bilbaíno Juan Flahn y de los actores Jorge Monge y Candela Peña para el estreno de los cortometrajes ‘La evidencia’ y ‘Alto riesgo’, que forman parte de la serie ‘Indetectables’ de Apoyo Positivo.

Por último, se proyectará el documental ‘Les vies de Thérèse’, del director francés Sébastien Lifshitz.

Invitaciones disponibles en la taquilla del Teatro Arriaga y en Hegoak.

Afrikako LGTB eskubideen aldeko borroka gogoan izango du aurtengo Bilboko Zinegoak jaialdiak

Zinegoak, Bilboko gaylesbotrans zinema eta arte eszenikoen nazioarteko jaialdiak, zabalkundearen aldeko apustu sendoa egin du hamalaugarren edizioan. Hala, ohiko iraupena bikoiztuko dute –aste bi, bakarraren ordez– Euskal Herriko 32 herritan zehar hilabeteko “bira” abiatu aurretik. 44 proiekzio egingo dituzte horietan.

Jaialdiak ohi baino askoz iraupen luzeagoa izango du. (Arg.: Zinegoak)

Emanaldiez gain, sari bi emango dituzte antolatzaileek. Lehena, João Pedro Rodrigues portugaldar zinegileari. Rodriguesek Zinegoaken Ohorezko saria jasoko du jaialdiaren hasiera ekitaldian, otsailaren 20an, Arriaga antzokian, eta biharamunean masterclass bat eskainiko die komunikazio, arte eder eta ikus-entzunezko zenbait ikasleri. Arratsaldean O ornitólogo, Rodrigusen azken lana, eskainiko dute Golen Alhondiga zinemetan, dohainik.

Afrikako jaialdi bakarrari saria

Bigarren saria Ugandako Queer Kampala IFF festibalari emango diote. Afrikan egiten den era horretako ekimen bakarra da, non eta homosexualitatea legez kanpokoa den Ugandan. Hassan Kamoga zuzendariak hartuko du saria jaialdiko antolatzaile guztien izenean. Horrez egin, otsailaren 21etik 24ra Queer Africa zikloa eskainiko dute BilbaoArten; zazpi dokumental eskainiko dituzte horren barruan. Saria 24an emango diote  Kamogari, BBK aretoan, haren lan bat eskainiz zikloa amaitzearekin batera: Outed: the painful reality.

Zinegoakeko zuzendari Pau Guillenen esanetan, aurtengoan fikzioari adina garrantzi eman nahi izan diote dokumentalei. Horiexek izango dira nagusi lehenbiziko astean, eta fikziozko lanak bigarrenean. Gainera, film laburrek tartea izango dute Begiradak sailean. Lau ziklo izango dira horren barruan: euskal ekoizpenei eskainitakoa; haurtzaro eta nerabezaroari buruzkoa; emakumeen istorioak oinarri dituena; eta genero identitatearen ingurukoa. Lau zikloak jatorrizko bertsioan emango dituzte, euskarazko azpitituluekin batzuk eta gaztelaniazkoekin besteak. Inundación antzezlana ere aurkeztuko dute La Fundición aretoan, martxoaren 3 eta 4an.

Hilabete Euskal Herrian barna

Martxoaren 5ean amaituko da Zinegoak Bilbon, baina ez da hori agurra izango: martxoaren 6tik apirilaren 7ra arte Bizkaiko hamazazpi udalerritan, Gipuzkoako bederatzitan, Arabako lautan eta Nafarroako bitan egingo dituzte proiekzioak, 44 guztira. Hemen ikus daiteke jaialdiaren egitarau osoa.

Joao Pedro Rodrigues eta Ugandako LGTB Zinemaldia, Zinegoak jaialdiaren saridunak

Aurtengo edizioaren nondik norakoak ezagutzera ematen jarraitzen du Bilboko jaialdiak

 

Zinegoak Bilboko Gaylesbotrans Nazioarteko Zinema eta Arte Eszenikoen Jaialdiak Joao Pedro Rodrigues zinemagile portugaldarrari emango dio 14. edizioaren Ohorezko Saria, eta sari berezia eskainiko dio Queer Kampala Ugandako LGTB Zinemaldiari. Joao Pedro Rodrigues eta Kamoga Hassan Ugandako jaialdiaren zuzendaria Bilbon egongo dira.

Horrela, aurtengo edizioaren nondik norakoak ezagutzera ematen jarraitzen du Bilboko jaialdiak, eta beste urte batez, jaialdiak sari bat emango du LGTB zinemagintzan egindako lana aitortzeko asmoz.

Joao Pedro Rodrigues zinemagile portugaldarra 1966. urtean jaio zen Lisboan, eta bere herrialdeko zuzendari esanguratsuenetako bat da. LGTB zinemagintzan ere erreferentea da; sari ugari jaso ditu nazioarteko hainbat jaialditan (Venezia, Berlin, Locarno) eta Cannes moduko jaialdietan ere estreinaldiak egin ditu. Rodriguesek Zuzendari Onenaren Saria jaso berri du Locarnoko Jaialdian, ‘O Ornitólogo’ bere azken pelikulari esker (ikusgai egongo da Zinegoak-en).

Roberto Caston Zinegoak jaialdiaren programazio zuzendariaren esanetan, «Europako zinema zuzendari esanguratsu eta berritzaile nagusietako bat da» Rodrigues. Bere lanek «begirada probokatzailea» dute: «eduki zaharrei forma berriak ematen dizkie, eta gizakiaren desira bere aldaera guztietan aztertzen du». Halaber, hainbat genero landu ditu, hala nola dokumentala eta zinema esperimentala.

Zinemagile portugaldarrak ibilbide oparoa du zinemagintzan. Honako lanetako zuzendaria izan da: ‘O Fantasma’ (2000), ‘Odete’ (2005), ‘Morrer como um homem’ (2009), ‘A última vez que vi Macau’ (2012) eta ‘O Ornitólogo’ (2016).

Rodriguesek Ohorezko Saria jasoko du Zinegoak jaialdiaren inaugurazio ekitaldian, otsailaren 20an, Arriaga antzokian. Horrez gain, otsailaren 21ean ikastaro magistral bat eskainiko du Euskal Herriko Unibertsitatearen (EHU) eta bestelako hezkuntza zentroen ikus-entzunezko komunikazioko ikasleentzat. Hitzordua BilbaoArteko Art House zinema aretoan izango da.

Homosexualitatea ilegala da Ugandan

Bestalde, aurten, salbuespen modura, Zinegoak jaialdiak sari berezi bat emango dio LGTB eskubideen alde lanean ari den mugimendu edo eragile bati. Aurten Queer Kampala Ugandako LGTB Zinemaldiak jasoko du saria, eta Kamoga Hassan bere zuzendaria Bilbon izango da saria jasotzeko eta nazioarteko epaimahaiaren kide izateko, dokumentalen atalean.

Gaur egun, Ugandan homosexualitatea ilegala da oraindik. 2014an lege proposamen bat aurkeztu zen bertako parlamentuan harreman homosexualak heriotzarekin zigortzeko, baina azkenean atzera bota behar izan zuten forma arazoengatik eta nazioarteak tokiko LGTB komunitatearekin batera egindako presioari esker.

Testuinguru honetan, joan den abenduan antolatu zen lehen aldiz Queer Kampala International Film Festival (QKIFF), Afrika ekialdeko LGTB zinemaldi bakarra. Jaialdian 26 pelikula programatu ziren (bederatzi afrikarrak, eta «aurrerapauso nabarmena» izan da LGTB eskubideen alde herrialde horretan.

Pau Guillen Zinegoak jaialdiaren zuzendariak azpimarratu duenez, «oso garrantzitsua da Zinegoak-entzat mota honetako ekimenei babesa ematea, testuinguru konplexuenetan kulturaren bidez lan egiten dutelako. Gure aitortza eta indarra eskainiko diegu, Queer Kampalak aurrera egin dezan».

Kamoga Hassan QKIFF jaialdiaren zuzendaria Zinegoak-en egongo da. Sari berezia otsailaren 24an jasoko du BBK aretoan, eta bertan ‘Outed: The Painful Reality’ bere pelikula ikusi ahal izango da.