“Begira zer gertatu zaizun zuri, imajinatu futbolariok armairutik aterako bagina!”

“Normala da futbol jokalariak armairutik ez ateratzea. Begira zer gertatu zaizun zuri, imajinatu guri zer gertatuko litzaigukeen!”. Andrés Iniesta Bartzelonako kapitainaren hitzak dira, homosexuala dela publikoki adierazi eta eraso homofoboak jasan dituen Jesús Tomillero arbitro andaluziarrari esanak. Adierazpenek piztu duten eztabaidatik harago, Espainiako Liga jokatzen hasi zenetik izandako 15.000 futbolarietatik nolatan ez da gayrik agertu? Edota zergatik ez zen azkenean argitara atera euren sexu-joera publiko egiteko prest zeuden Lehen Mailako sei jokalariei (tartean Realeko eta Athleticeko hainbati) buruzko artikulua? Gako batzuk, segidan.

iniesta

Iniestaren hitzek hainbat internauten haserrea eragin dute: aitzakiak jarri ordez, eliteko jokalari homosexualek publikoki aurpegia ematea garrantzitsua litzatekeela uste dute, normalizazioaren mesedetan, eta ume askorentzako erreferentzia direlako. Beste batzuen iritziz, ordea, intimitatearen esparruari dagokion gaia da eta jokalariek ez dute zertan horren berri eman.

Kontuak kontu, gizonen futbolean ikusezina da homosexualitatea. Arbitro andaluziarrak berak esan zuen, armairutik irten zenean: “Gay asko dago ezkutuan Espainiako futbolean, baita Lehenengo eta Bigarren mailetan ere. Diskriminatuak izateko beldur dira eta ulertu dezaket. Baina nik jada ez dut beldurrik”. Handik bi hilabetera, arbitro izateari utzi behar izan zion, publikoaren eraso homofoboengatik eta ez duelako Andaluziako eta Espainiako federazioengandik inolako babesik sentitzen.

Gaia jorratzen duen erreportaje interesgarri honetan, hiru gako nagusi aipatzen dituzte: kluben eta futbol munduko erakundeen presioa, ikusle askoren jarrera intolerantea, eta futbolarien bizitza pribatua espektakulu bilakatzen duten hedabideak.

Kluben presioa, edo nola gelditu zuten argitalpen deserosoa

Klub eta erakundeek egiten duten presioaren erakusle, 2008an Zero aldizkarian homosexualak zirela agertzeko prest zeuden Lehen Mailako sei jokalarien kasua. Azkenean bertan behera geratu zen artikulua, klubetatik bai aldizkariak bai jokalariek eurek jaso zituzten presioengatik. “Futbolariek gogo handia zuten egiteko, baina kluba da agintzen duena, zelaira ateratzen edo bazter batean uzten dituena”, dio aldizkariko kazetariak. “Futbola oso mundu kontserbadorea da eta gayrik ez balego bezala jokatzen dute. Beldur handia dute, interes ekonomiko handiak daude tartean”.

Harmailetan, zirko erromatar inpunea

Partidua ikustera joaten diren zaleen artean irainik errepikatuenak homofoboak izatea (“marikoia!” da kuttunenetakoa) ez da kasualitatea. Ikusleek edozer esan arren duten inpunitatea salatzen dute erreportajean, eta gehitzen dutenez, irain arrazistekin egiten hasiak diren bezala eraso homofoboak zigortzen ez dituzten bitartean, gayak bistaratzeko oztopo handia izaten jarraituko du horrek. Beste herrialde batzuetan ohituta omen daude harmailetan ortzadarraren bandera ikustera, ez ordea Espainiako Ligan.

Hedabideen fribolitatea

Azkenik, hainbat hedabideren jokabidea kritikatzen du erreportajeak: futbolarien bizitza intimoa dutelako jomuga eta inongo errespetu eta duintasunik gabe sexu-joerari buruzko zurrumurruak zabalduz kaltea besterik ez dutelako egiten.

LGTBI zentro bat irekiko du Iruñeko Udalak abenduan

LGTBI (Lesbiana, gay, transexual, bisexual eta intersexual) zentroak abenduan zabalduko ditu ateak. Sexu eta genero aniztasuna tratatuko ditu eta arreta sexologiko eta psikosoziala eskainiko du.  

lgtbi-zentro-bat-irekiko-du-iruneko-udalak-abenduan

LGTBI zentro bat irekiko du Iruñeko Udalak abenduan

Iruñeko San Gregorio kaleko 28. zenbakian egongo da LGTBI zentroa. Abenduan jarriko dute martxan, eta sexu eta genero aniztasunari buruzko formazio eta informazioa eskainiko dute bertan.

Sexu orientazio edota genero eraikuntzari dagokionez, “irizpen heteronormatiboekin bat ez datozen” pertsonei zerbitzua eman nahi die Iruñeko Udalak. Sektore hauek oraindik ere bazterkeria eta mespretxua jasaten dutela adierazi dute udaletxetik. Hori dela eta, arreta sexologiko eta psikosoziala eskainiko die pertsona eta familiei. Horrez gain, homofobia, lesbofobia eta transfobiaren gaineko prebentzio eta sentsibilizazio ekimenak ere antolatuko ditu zentroak.

Ordutegiari dagokionez, zabalik egongo da astelehenetik ostiralera 10:00etatik 14:00etara eta 17:00etatik 21:00etara bitartean.

XABI SANCHEZ GORONAETA. SEXUA ERDIGUNEAN JARRITA “Sexuan arreta jartzea gorputzera itzultzea da”

ruñeak badu LGTBQI politikak garatu ahal izateko bulegoa. Kattalingorriko kideak gogor ibili dira lanean azken hilabete hauetan, ikasturte berriarekin batera bulegoko baliabide guztiak martxan jarri ahal izateko. Ekimena ez dator komunitate zehatz bati zerbitzu asistentziala ematera bakarrik, gizarte osoari egin nahi dio ekarpena: erreferentzia sexologiko berri bat izan nahi du pertsona guztientzat.

xabi-sanchez-goronaeta

XABI SANCHEZ GORONAETA. SEXUA ERDIGUNEAN JARRITA

Sexua ala generoa, non jarri arreta?
Argi dago eraldaketa sozialean urratsak emateko bietan lan egin behar dela. Halere, uste dut azken urteetan denbora gehiago eskaini diogula generoaren auziari sexuari baino. Hamaika teoria garatu dugu horren inguruan eta asko aldendu gara sexutik. Generoa sexu soziala da, gertatzen dena da genero izena eman diogula, baina funtsean sexutik eratortzen da. Nire ustez, sexutik aldentzean “gorputzak” eskaintzen duen osotasunetik urruntzen gara, baita norbanakoen artean ematen den elkartzetik (enkontrutik) ere.

Sexutik aldentzean, zer ahazten dugu?
Norbanakoak elkartzean ematen diren aukerak, berezitasunak eta aldagaiak. Sortzen ditugun harremanetan, arreta jartzen dugunean, konturatzen gara generoaren eta botere harremanen inguruko teorizazio guztiak ez direla nahikoa enkontrua bera ulertzeko. Sexua bizitzea pertsonen arteko erlazio moduak zentrora ekartzea da: azken batean, hainbeste teoriaren artean, nola demontre egiten dugu zuk eta biok elkarren arteko harremana gauzatzeko? Badakigu subordinazio egoerak bizi gaituela, baina ez dakigu nola harremana egin elkarrekin.

Gure inguruan, zein da esparru honetan ikusten duzun beharrik handiena?
Euskal Herria oso herri bizia eta bitxia izan da beti. Dena dela, edozein herrialdetan dagoen bezainbesteko aniztasuna dago hemen, ez gara bereziki ezberdinak zentzu horretan. Alabaina, egia da Euskal Herrian korronte politiko handien eragina nabarmena izan dela; esate baterako, feminismoak potentzial izugarria dauka. Baina berriz ere diot, buruan eta teorizazioan gehiegi aritu gara eta gorputzaren ingurukoak ahaztu ditugu gehiegitan. Sinistuta nago gorputzaren inguruko ezagutzak eta jabetzeak potentzial politiko handia izan dezakeela, eta gurean horretaz jabetzea askapen prozesuetarako erabakigarria izan daitekeela.

LGTBQI kolektiboak eta feminismoak bat egiten duten une hori; zein da?
Nire ustetan gehiago elkartu beharko lirateke; iturburu errepresibo berbera konpartitzen dute, heteropatriarkatua, hain zuzen. Halere, oso bilakaera ezberdina izan dute. Emakumeen borroka batetik, homosexualitatearena bestetik eta transexualitatearena azkenik. Ordena honetan garatu dira aldarrikapenak, neurri batean itxarote-zerrendak eta hierarkiak izan badirelako.

Eskua emanda aritu beharko lirateke, beraz?
Jakina. Eta ez dut kritika modura esaten, azken batean, jendea gauzen alde mobilizatzen denean mugitzen dira gauzak, eta emakumeen aldeko borrokak jende asko mugiarazi du. Halere emakume/gizon kategoriak aldarrikatzea politikoki baliagarria izan badaiteke ere, nire ustez intersekzionalitateaz hitz egiten hasi behar gara. Aliantza horrek, beraz, horretan egin dezake indarra: nola egin dezakegun denborarekin binarismoa gainditzeko eta bestelako identitateak aldarrikatzeko.

LGTBQI, gero eta gehiago luzatzen den terminoa…
Ulergarria da guztiz. Pentsa, pertsonen baitan ordena guztietako maskulinoek eta femeninoek bat egiten dute: sozialek, kulturalek, endokrinoek, biologikoek… Horiek guztiek norbanako intersexualak garela adierazten digute, eta horrek ez du zerikusirik genitalitatearekin. Zentzu horretan, LGTBQI mugimendua kluster bat da. Akronimo horrek identitateaz eta orientazioaz hitz egiten digu: denborarekin adieraziz joan gara zer ari garen aldarrikatzen, eta aniztasun horri guztiari buruz hitz egiten dugu norbera nahi duen lekuan koka dadin.

Zein izan da Iruñean ireki berri duzuen bulegoaren ibilbidea?
Oso luzea izan da. Duela hamasei urte hasi ginen honen aldeko lanean Iruñean. Dena hasi zen EHGAMen geundenean LGTB zerbitzu baten beharraren inguruko eztabaida egin ondoren, Gomik eta biok Amsterdamera egin genuen bidaia batekin. Bagenekien han mugimendu asko ematen ari zirela. Egin kontu, udal igerilekuak igandeetan homosexualentzat irekitzen zituzten, elkargune bat izan zezaten, eta horrekin guztiz liluratu ginen. Handik etorri eta Kattalingorri bulegoa ireki genuen Iruñeko alde zaharrean. Hamasei urte pasatu dira eta oraingo honetan bulegoa martxan jartzeko lagundu diguten arte ez dugu izan inolako babes instituzionalik.

Honetan guztian, instituzioek zertan lagundu dezakete?
Bada, hasteko, publikoa dena esanahi berriz betetzen. Alor publikoa jendearen alorra da, ez gehiago eta ez gutxiago ere. Zentzu horretan udal baliabideak, hau da, jendearen baliabideak, LGTBQI komunitatearen esku uztea publikotasunari beste dimentsio bat gehitzea da. Pertsona horiek guztiak instituzioen zerbitzurik eta arretarik gabe egon dira, eta hori ez da zuzena. Edozein kasutan, ez da zerbitzu asistentzial bat bakarrik izango, gizarte osoari begirako kanpainak egin nahi ditugu. Erreferentzia sexologiko berria izan nahi dugu Iruñeko herritarrentzat.

Identitatea eta orientazioa

“Askotan gertatzen da identitatea eta orientazioa nahasten direla. Nire baitan elementu maskulinoak eta femeninoak aurkitzen ditut, ordena guztietako maskulino eta femeninoak, kontua da horiek nola bizi ditudan. Emakume femeninoa izateak –nolabait esatearren– ez zaitu heterosexual bihurtzen ezinbestean, eta alderantziz, gizon oso maskulinoak ezagutu ditut orientazio homosexuala dutenak”.

Irungo taberna batean gertatzen ari diren jazarpen homofoboak salatu dituzte

Eskina Mosku tabernako jabeak zein langileek irainak eta mehatxuak jasaten dituzte egunero. Salaketak jarri dituzte, baina egoera ez da aldatu. Gehituk «urgentziazko neurriak» eskatu ditu hauek babesteko.

2014-05-17, Donostia. Homofobiaren kontrako elkarretaratzea. Irudian, homofobiarekin lotutako egunkarietako artikuluak zintzilikatuta. 17-05-2014, Donostia. Concentración con motivo del día contra la homofobia. En la imagen, articulos periodísticos relacionados con la homofobia colgados en un tenderete.

Irungo Eskina Mosku tabernako langileek egunero jasaten dituzten «jazarpen homofobo errepikakorrak» salatu ditu Gehitu elkarteak. Azaldu duenez, egoera ez da berria, azken urteetan jazotzen ari dena baizik.

Duela hiru urte hartu zuen tabernako ardura Pablo Campok eta, aurreko jabeak bezala, irainak, mehatxuak eta jazarpenak pairatzen ditu bere orientazio sexualagatik; beste hainbeste gertatzen zaie langileei. Gertaera onartezinok kalean zein tabernan gertatzen dira, eta salatu egin ditu hainbatetan Campok, baina ez du egoera aldatzea lortu, Gehituk GARAri kontatu dionez. Elkarteak hain zuzen oharra plazaratu zuen atzo, «pertsona hauen segurtasuna bermatuko duten urgentziazko neurriak» eskatzeko.

Burnizko barrarekin ere mehatxatu dituzte, beldurtzeko, kikiltzeko asmoz. «Azkenean sarrera ukatzeko eskubidea indarrean jarri behar izan dute tabernan, baina horrek ere ez du egoera aldatzea lortu», diote Gehitutik.

LGTB komunitatearen eskubideak defendatzen dituen elkarteari deigarria egiten zaio, eta irmoki salatzen du, dagoen zigorgabetasuna. «Izugarria da zein inpunitaterekin egin daitezkeen irainak eta mehatxuak», kexatzen da. Gogorarazi duenez, gainera, ez da kasu ezohiko bat, eta orain gutxi Bilbon bi emakumek taberna batean jasan zuten bazterkeria gogora ekarri du. «Ez baita gertaera isolatu bat, azken hilabeteetan izan diren ezaugarri antzekoko eta benetan kezkagarriak diren gertaeren artean beste kapitulu bat baizik», dio oharrean.

Era berean, «pertsona hauek neurri baliagarrien ezak eraginda egunerokotasunean pairatzen duten normaltasun eta segurtasun eza» salatu du. Antza, Irungo Udalak bi kamera jarriko ditu inguruetan, segurtasuna bermatzen saiatzeko.

Bilbon izandako eraso lesbofoboa salatu du Euskadiko Gazteriaren Kontseiluak

BILBO. Euskadiko Gazteriaren Kontseiluak joan den larunbatean Bilbon izandako eraso lesbofoboa salatu du. Gizon batek bi emakume jo zituen elkarri musu ematen ari zirelako, EGK-k azaldu duenez. «Guztiz onartezina» dela adierazi dute; erasoen lekuko izan daitezkeenei dei egin diete ez daitezen isildu eta halakoen kontra jardun dezaten.

Bigarren eraso lesbofobo aste berean Bilbon

Baserri tabernan gertatukoaren aurkako elkarretaratezea eta ordu gutxi geroago, Bilboko Iturribide kalean gizon batek erosotu du neska bat, haren neska-lagunarekin musukatzen ari zelako

 

BERRIA MEDIOETAN:

Bilboko Gordoniz kaleko Baserri tabernak bi neskak bota ditzute, elkarrekin lantantzeagatik.

Bilboko sexu askapenerako elkarteek musukada batera deitu dute, gaur larunbata 24an, arratsaldeko 19etan, Etxaniz suhiltzailaren plazan.

carolina-y-patricia-delante-del-teatro-arriaga

Carolina eta Patricia

Bi neskak, afaltzeko asmoarekin tabernan zeudela, lokaleko jabeak lehenago publikoki ondo portatzeko eta gero tabernatik joateko eskatu zien,

BERRIA MEDIOETAN;

ELKARRETERATZEKO ARGAZKIAK

14479509_654033564746583_2193768938797065162_n 14479614_654033831413223_4619249398319332751_n 14479774_654033981413208_2874039459260702710_n 14480662_654034161413190_4852827207496884714_o 14359081_654034031413203_1469213013277873330_n 14359144_654034114746528_3433339959210336607_n 14368658_654033634746576_3030107703866356176_n 14370318_654033404746599_5589793502123133629_n 14370340_654034028079870_2812481409997671055_n 14370424_654033514746588_199379366121197634_n 14379838_654033828079890_1372572131039631799_o 14379884_654034058079867_2861827352629843092_o 14390843_654033638079909_2462582865262561182_n 14409427_654033651413241_6634960741126743354_o 14424887_654034091413197_9107098350693752079_o 14433016_654033408079932_390163592535078094_n 14435013_654033398079933_2555550013950594026_o 14440625_654033948079878_9197467465736472577_n 14440718_654033521413254_6915464683228298192_n 14441036_654033358079937_3612353534566501292_n 14444609_654033738079899_3900251756429442989_o 14445098_654033758079897_6862902506972762857_o 14457407_654033351413271_7361859236637613694_n 14462925_654033354746604_4308761549155278776_n 14463068_654033651413241_6634960741126743354_n 14468468_654033724746567_6734296007462731343_o 14469502_654033901413216_974993671045787139_n 14470400_654033801413226_4262335549139829179_n 14470526_654033938079879_6753573697181636263_n

 

 

Iruñeak frankismo garaian bainugela publikoetan sexua egiten zuten gayei omenaldia egiten die

Plaka bat jarri du Udalak Autobus Geltoki zaharrean. Plaka ez da berria, ordea, duela urte batzuk Ekainak 28 Plataformak (Ehgam-Nafarroak barne) jarritakoa baizik, baina artean kendu behar izan zuten udaleko baimena ez baitzuten.