EHGAMek Urrezko Hirukia eta Trapuzko Espartina 2022 sariak eman ditu

/in , /by

  • Urrezko Hirukia 2022 IKUSGUNE Gasteizko LGTBI+fobiaren aurkako Behatokiarentzat da, azken urteetan LGTBI+fobiaren aurka egindako lanagatik.IKUSGUNE, 2019an sortu bazen ere, 2017an koka ditzakegu honen hastapenak eta, orduan, Gasteizko hainbat kolektiboren kezkatik, Lumagorri ZisHeterosexismoaren Aurkako Taldeko kideak, etorkizunean LGTBI+fobiaren aurkako Behatokia izango zena eraikitzen hasi ziren. Autogestiotik eta mugimendutik beretik sortutako proiektua da IKUSGUNE eta, gaur egun, LGTBI+fobiaren aurkako Euskal Herriko ekimen erreferenteetariko bat da.

IKUSGUNEk saria eskertzeko egin duen bideoa hemen

  • Trapuzko Espartina 2022 Ikastetxeetan sexu aniztasuna lantzearen aurkako jarrerei, jarrera horiek giza sexualitatearenaniztasuna ukatzen dutelako, ikastetxeak espazio arrotz eta ez-seguruak izatera bultzatzen dituztelako, genero rol eta estereotipoak ikuspegi esentzialistatik birsortu eta indartzen dituztelako eta, azken batean, errealitatea bera ukatzen dutelako.

MEDIOETAN agertuta:

 

Aurreko Urrezko Hirukiak:

  • Mikel Markez, Maialen Lujanbio, Joxe Mari Irazu eta Doctor Deseo
  • Gayles  taldeen boluntarioak
  • Gaztegin (EGIN egunkari itxiaren gehigarria)
  • 2001 Julia Martínez, ama
  • 2002 Hiesaren kontrako elkarteetako boluntarioak
  • 2003 Kontxi Bilbao (EB), Jone Goirizelaia (SA), Onintza Lasa(EA), Elixabete Piñol(EAJ) eta Gemma Zabaleta(PSE-EE)
  • 2004 Igna Babel eta frankismoaren bestelako biktima guztiak
  • 2005 Lesbiana feministen kolektiboak
  • 2006 Aitor Arana
  • 2007 Francisco Letamendia “Ortzi”
  • 2008 RaulL López Romo
  • 2009 Laura Bugalho
  • 2010 80 egunean pelikula,
  • 2011 Txalaparta Argitaletxea
  • 2012 Athletic Club
  • 2013 Arartekoaren erakundea
  • 2014 Goenkale eta Mikel Rueda (A escondidas)
  • 2015 LAB eta STEILAS sindikatuak
  • 2016 Iker Ortiz de Zarate, Javier Liñera eta Jon Koldo Vázquez aktoreak
  • 2017 CHRYSALLIS ume transexualen senideen elkartea
  • 2018 DIMENSIÓN publizitate-agentzia
  • 2019 PAU SARRATE pailazoa
  • 2020 KATTALIN MINER idazlea
  • 2021 PIKARA Magazine

 

Aurreko Trapuzko Espartinak:

  • Pilar Urbano
  • Jesús Cardenal
  • Elias Yanes, Fernando Sebastian  eta beste apezpiku batzuk
  • 2001 Eusko Legebiltzarra
  • 2002 Chenoa
  • 2003 Hegoaldeko Apezpikuak
  • 2004 PP-UPN
  • 2005 Aquilino Polaino eta CGPJ
  • 2006 Antonio Alonso, Laura Alabau, Mª Luisa Miranda eta Francisco Javier García epaileak
  • 2007 Europride
  • 2008 NU-WRESTLING EVOLUTION Pressing Catch borrokaldien enpresa antolatzailea
  • 2009 Arantza Quiroga
  • 2010 Bilboko Udala (Espazio Publikoaren Erabilera Arautzeko Ordenantza).
  • 2011 Nafarroako Unibertsitatea Genero-Ideologia  Nazioarteko I Kongresua
  • 2012 Jose Ignacio Wert
  • 2013 EUSKO JAURLARITZA, Hezkuntza-Saila
  • 2014 Correo eta Diario Vasco
  • 2015 Bilboko Udala (Espazio Publikorako Ordenantza)
  • 2016 (hutsik)
  • 2017 HAZTE OÍR elkartea
  • 2018  Judikatura (La Manadako epaileak eta Adingabekoen Fiskalia) eta Eliza (Munilla)
  • 2019 ANA BELTRÁN, PPko diputatua
  • 2020 TERF ustezko feministak
  • 2021 CARMEN CALVO estatuko Gobernuko presidenteorde lehena

Transfobiaren aurrean TINKO!!! Basta de complicidad, posiciónate!

/in , , /by

Bizkaiko Ekainaren 28 Koordinakundeak manifestazioa deitzen du ekainaren 28an, Bilboko Jesusen Bihotza plazan,  19:30etan, Sexu Askapenaren Eguna dela eta

FRANCISALDIA 2022

/in , /by

Gorbeialdean HARRO!!!!

/in , , /by

Ehgam Gorbeialdea+ taldeak ekintza ezberdinak prestatu ditu ekainerako eta uztailerako Arabako Gorbeialdean eta Urduñan taldearen aurkezpen moduan. Animatu ekintzetan parte hartzera!

Imanol Alvarez-ek EITBko Faktoria irratisaioan: ‘Sexualitatez gutxi hitz egiten zen eta homosexualitatez batere ez’

/in , /by

https://eitb.eus/A_RYOq8x/

EHGAM Euskal Herriko GayLes Askapen Mugimenduko sortzaileetako bat izan zen Imanol Alvarez eta homofobiaren munduko egunean elkartearen sorreraz hitz egin dugu berarekin.

EHGAMen komunikatua, maiatzaren 17ko egunean

/in , /by

                             LGBTFOBIAREN AURKAKO EGUNAREN HARIRA
Ehgamek irakurketa bat egin beharrean ikusi du bere burua, azken asteotan jazo diren hainbat
gertakarik sortutako ezjakintasunezko egoera deseroso, mugitu eta mediatikoen aurrean. Beste
behin ere, hainbat komunikabidek gure bizitzen gaineko mediatizazio ikaragarria biziarazi izan
digute. Komunikabide batzuek morboa sortzeko duten neurrigabeko behar horrek geure bizitzak,
geure harremanak, geure gozamena eta geure askatasuna jopuntuan jarri ditu. Shock doktrina
etengabean bizitzera kondenatu nahi gaituzte, beldurraren marko amaiezinean. Beldurraren marko
amaiezin hori, gainera, geure kolektiboaren baitako kide batzuek ere babesten dute eta ondorioz,
geure praktika sexualen estigmatizaziora batzen dira.
Zalantzaz beteriko asteak izan dira: informazio andana eta kontrajarria aurkeztu dizkigute. Oraindik
orain, hainbat kontu ez daude argi azken hilabeteotan Bilbon gertatu diren hilketen inguruan. Dena
dela, batzu batzuk bai topatu dute bidea: bidea biktimak estigmatizatzeko, bidea sare digitaletan
ligatzea estigmatizatzeko; bidea, azken finean, praktika sexual konkretu batzuk estigmatizatzeko eta
hala, LGTBI kolektiboa estigmatizatzeko.
Hainbat sektorek aukera txikiena ere ez du galdu arrazismoa agerian uzteko; eta arrazismo hori
plazaratzeko aukera aprobetxatu dute askok norberaren erru eta lotsak ezkutatzeko. Atxilotutako eta
espetxeratutako ustezko erasotzailearen gain kokatu dute LGTBIfobiaren karga guztia, beste oro,
jendartea bera, alegia, LGTBIfobikoa izango ez balitz bezala.
Bien bitartean, ez dakigu gertatutako hilketa hauek eraso homofoboak diren ala ez. Jakin badakigu,
ordea, estruktura homofobo baten baitako erasoak izan direla eta estruktura homofobo horrek
ahalbidetu egin dituela; izan ere, jendarte homofobo honen barne soilik uler daiteke, geure hainbat
kidek ezkutuan eta semi-klandestinitatean burutu behar izatea sexu praktika batzuk: geure praktika
sexualak. Armarizatuak dauden kideak, trans pertsonok… geure sexualitatea modu librean
gozatzeko zailtasunak edota ezintasunak ditugu, bizi dugun gizartea LGBTIfobikoa delako. Egoera
horrek are zaurgarriago egiten gaitu.
Aipatu behar baita, erlazio aske eta sanorik gabe, zaila dela elkar zaintzea. Tartean, zaila izan ahal
da esaterako lagun bati edo senide bati kontatzea sarean ezagututako beste pertsona batekin gelditu
garela sexua praktikatzeko. Zaintzarik gabeko espazio horrek babesgabe uzten gaitu gerta
daitezkeen egoeren aurrean.
Zelatatu egiten gaituzte, geure praktika sexualek eta geure existentziek beren estruktura normatiboa
kolokan jartzen dutelako. Horrexegatik, erasotzen gaituzte, hain zuzen ere; horrexegatik, hain zuzen
ere, hiltzen gaituzte; eta horrexegatik, hain zuzen ere, gure hilketak justifikatzen dituzte.
Emakumeek* jasandako erasoen kasuan, sarri entzun behar izan ditugu justifikazio hutsalak beren
janzteko moduagatik edota jarrerengatik. Azken hilabetetako kasuotan ere, hainbaten ahotatik
entzun behar izan ditugu sareetan ligatzearen albo-kalteen inguruko justifikazio hutsalak; tabernetan
edota diskoteketan ligatzea seguruagoa izango balitz bezala. Geuretzat, LGTBI pertsonentzat eta
emakumeentzat* orokorrean, ligatzea ez da segurua, ez saretan, ez tabernetan, ez inon. Bortizkeriaz
inguratuta bizi gara, guretzat segurua ez den sistema zisheteropatriarkalean bizi baikara. Horrek
ordea ez gaitu kikilduko. Geure bizitzak garatzen, gozatzen eta konpartitzen jarraituko dugu; tokiak
eta espazioak konkistatzen eta eraikitzen jarraituko dugu.
Azkenaldian indartzen ari diren diskurtso atzerakoiak (eskuina, ultraeskuina, diskurtso transbaztertzaileak…),
gure askatasunaren eta bizitzaren aurkako mehatxu zuzena dira.
Komunikabideetan, parlamentuetan eta kaleetan diskurtso hauek bide ematen diete emakumeen*
aurkako, migranteen aurkako, pobreen aurkako eta LGTBI pertsonen aurkako narratibei eta horien
ondorioz, erasoak gero eta ugariagoak dira; erasotzaileek babesa topatzen baitute diskurtso horietan
euren ekintzak zuritzeko garaian. Halaber, arestian aipatutako egoera eta eraso LGBTIfoboak ere
diskurtso atzerakoi hauen ondorio dira, jakina.
LGTBI pertsonok bide bakarra dugu: saretzea, artikulatzea, zaintzea, antolatzea; borrokatzearen
bidea. Geure bizipenek, geure praktikek, geure maitasunek eta geure identitateek lekua, tokia,
espazioa izan behar dute, eta leku toki eta espazio hori hartu egingo dugu, herriz herri eta auzoz
auzo. Sexu askapena ordea ez da soilik guri dagokigun kontua, jendarte osoaren aldarrikapen behar
du izan. Zishetero pertsonek ere isiltasuna alde batera utzi eta lubaki honen parte izan behar dute.
Horretara deitzen ditugu, euren askatasunak ere badirelako kolokan daudenak. Badugu denok
hitzordua, baditugu hitzorduak, herriz herri eta auzoz auzo ari dira antolatzen maiatzaren 17rako
deialdiak. Ehgamek deialdi horietan guztietan parte hartzera deitzen du. Askatasunez biziko garen
etorkizuna dugu xede, eta horretarako, Euskal Herrian egunez egun sexu askapenerantz pausuak
ematen jarraituko dugu.
Sexu disidente zaren hori,
Jendarte askea nahi duzun hori,
…maiatzaren 17an kalera!!

Comunicado de EHGAM ante el 17 de mayo

/in , /by

                   CON MOTIVO DEL DÍA CONTRA LA LGBTFOBIA
Ante los acontecimientos de las últimas semanas y el revuelo mediático que tanta incomodidad y
desasosiego ha generado, desde Ehgam queremos hacer una lectura crítica y plantear algunas
cuestiones. Una vez más, los medios de comunicación nos han llevado a un nuevo capítulo de
mediatización de nuestras vidas. La necesidad inagotable que algunos medios tienen de generar
morbo ha puesto nuestras vidas, relaciones, placeres y libertad en el punto de mira. Nos quieren
condenar a vivir en una constante doctrina del shock, en el marco incontestable del miedo, marco
que algunas personas dentro de nuestras propias comunidades defienden también, sumándose a la
estigmatización de nuestras prácticas sexuales.
Han sido semanas llenas de incertidumbre y dudas: nos han alimentado con torrentes de
información contradictoria. Aún a día de hoy, muchas cuestiones no están claras sobre los asesinatos
de los últimos meses en Bilbo. A pesar de todo, hay quien ha encontrado ya la vía para estigmatizar
a las víctimas y a la propia práctica de ligar a través de redes sociales. La vía, al fin y al cabo, para
estigmatizar algunas prácticas sexuales y, de paso, al colectivo LGTBI.
Además, algunos sectores no han perdido la oportunidad de airear su racismo, y otros han
aprovechado ese mismo racismo para ocultar sus propias culpas y vergüenzas. Toda la carga de la
LGTBIfobia ha recaído sobre la persona detenida, como si el resto, es decir, la propia sociedad, no
fuera LGTBIfóbica.
Mientras tanto, no sabemos si estos asesinatos son agresiones homófobas o no. Sabemos, sin
embargo, que son agresiones que se sitúan en una estructura homófoba que las hace posibles. Es
únicamente en el contexto de esa estructura de homofobia que podemos entender que muchos de
nuestros compañeros tengan que disfrutar de algunas prácticas sexuales en la semi-clandestinidad y
el ocultamiento. Quienes están en el armario, las personas trans*… tenemos dificultades para
disfrutar de nuestra sexualidad de forma libre, porque la sociedad en la que vivimos es
LGTBIfobica, lo cual nos convierte en más vulnerables si cabe.
Es importante señalar asimismo que, sin relaciones sanas y libres, el cuidado mutuo es imposible.
Por ejemplo, resulta en muchos casos difícil decirle a una persona cercana o familiar que hemos
quedado con una persona a través de las redes para tener sexo. Y eso nos deja, de nuevo, sin
protección ante situaciones que puedan suceder.
Nos vigilan, precisamente, porque nuestras prácticas sexuales y nuestra propia existencia ponen en
duda la propia estructura normativa. Y es por eso que nos agreden. Y es por eso que nos matan y
justifican nuestros asesinatos. En el caso de las agresiones que sufren las mujeres*, hemos tenido
que escuchar a menudo burdas justificaciones basadas en sus actitudes o modos de vestir. En los
casos de estos últimos meses, hemos tenido que escuchar también, en boca de muchos,
justificaciones basadas en los supuestos daños colaterales de ligar en aplicaciones, como si ligar en
un bar o discoteca fuera más seguro. Para nosotres, personas LGTBI y mujeres* en general, ligar
no es seguro, ni en redes sociales, ni en bares, ni en ningún sitio. Vivimos rodeades de violencia, en
un sistema cis-hetero-patriarcal que para nosotres no es seguro. Pero eso no nos detendrá,
seguiremos viviendo nuestras vidas, gozándolas y compartiéndolas, conquistando y construyendo
espacios le pese a quien le pese.
Los discursos reaccionarios que se están ahora reforzando (los de la derecha, la ultra-derecha, los
trans-excluyentes…) son una amenaza directa a nuestra libertad y nuestras vidas. En los medios de
comunicación, en los parlamentos y en las calles, estos discursos allanan el camino a las narrativas
contra las mujeres*, migrantes, pobres y personas LGTBI y, en consecuencia, las agresiones se
multiplican, porque quienes agreden encuentran en esos discursos la base necesaria para justificar
sus acciones. Las situaciones que hemos mencionado y las agresiones LGTBIfóbicas son, también,
consecuencias de esos mismos discursos.
A las personas LGTBI nos queda un único camino: crear redes, articularnos, cuidarnos,
organizarnos. Es el camino de la lucha. Nuestras vivencias, prácticas, formas de amar e identidades
necesitan un lugar, un espacio. Y ese espacio lo tenemos que que conquistar, en cada pueblo y
barrio. Sin embargo, la liberación sexual no nos compete solo a nosotres, ha de ser una
reivindicación del conjunto de la sociedad. Las personas cis-hetero también han de romper el
silencio y ser parte de esta barricada que construimos juntes. Y así les animamos a hacerlo, porque
también es su libertad la que está en juego. Tenemos una cita: en cada pueblo y barrio se están
organizando convocatorias para el 17 de mayo, y Ehgam os quiere animar a participar en ellas.
Tenemos un futuro en libertad que ganar y, para eso, cada paso que en Euskal Herria demos hacia la
liberación sexual es importante.
Tú, disidente sexual,
tú que quieres una sociedad libre,
el 17 de mayo, ¡a las calles!