HETEROARAUARI SUA: Uribe Kostan ere ekain honetan Askatasun Sexualaren alde
Uk taldeak antolatutako ekitaldiak
Sareetan armatu, sistema akatu
OZEN!-ek antolatuta, E28 Koordinakundeak prestatutako ekitaldien barne
GARA: HARROTASUN MARTXA, HOGEI URTETAKO LGBT+ BORROKA BIARRITZEN
Urtero, Gay Pride martxa data ofiziala baino astebete lehenago ospatzen da Biarritzen, egun handian, jende gehiago biltzen dituzten Okzitaniako Tolosako edo Pariseko hitzorduetara joateko aukera uzteko. Bihar egin behar zen 20. Harrotasun Martxa, baina, krisiaren ondorioz, Internet bidez egiteko deia zabaldu dute Ipar Euskal Herriko LGBT+ mugimenduek eta ordezkari duten Bascos elkarteak. Bertako bozeramaile den Beñat Gaschenek azpimarratu duenez, «2020ko martxa oso sinbolikoa da, ez dugu nahi oharkabean pasatzea. Egunean zehar, Instagram, Facebook eta Zoom bitartez, aurreko urteetako bideoak, musika eta hitzartzeak izanen dira».
Urteurrena ospatzeko, bi hamarkadotan zehar izandako aldarrikapenak eta aitzinamenduak gogoan atxikitzeko “20 urte martxan, 20 urte borrokan, 20 urte berdintasunaren alde” erakusketa atondu du elkarteak. Pandemiaren ondorioz, ekainerako aurreikusitako estreinaldi data, irailera atzeratu da. Bitartean, erakusketaren osagarri izateko egindako Biarritzpride.fr webgunean, argazki, bideo, prentsa artikulu, azalpen… ugari aurki daitezke. «Transmisioa egitera behartuta gaude, eskubideak lortzeko eraman ditugun borroken berri eman behar diegu gazteei. Oraindik bada zer borrokatu», uste du 2004tik parte hartu duen Gaschenek.
Lehen martxa ofiziala 2001ean egin bazen ere, 2000. urtean baimenik gabeko manifestazio txiki bat egin zen Biarritzen, «gauzale eta elkartearen inguruko pertsona talde baten eskutik». 2001. urtean hiesaren kontrako borrokan ari ziren Aides eta Arsa elkarteek antolatu zuten Harrotasun Martxa, hiriko auzapeza zen Didier Borotraren baimenarekin. Tokiaren aukeraketan, alkatearen onespenak garrantzia izan zuen, baina baita historikoki Lapurdiko kostako hirian gay pertsonei egin izan zaien harrerak ere. Izan ere, 1960ko eta 1970eko hamarkadetan dagoeneko, baziren homosexual giroko tabernak Biarritzen, eta beste estatuetako jendea ere hurbiltzen zen bertara.
Hala ere, LGBT+ talde egituraturik ez zen izan Biarritzen 2002ko martxa antolatzeko Lesbian Gay Pride Impact elkartea sortu zen arte. 2010erako mugimendua aski desegituratuta zegoenez, ordura arte kirol elkarte zen Bascosen esku gelditu zen antolaketa: «Galdetu ziguten arduratu nahi genuen, eta geroztik taldea ez da bakarrik kirolaren ingurukoa, soziala eta militantea ere bada».
Lehen urte horietako martxen eta egungoen artean izandako aurrerapausoa agerikoa dela nabarmendu du antolatzaileak. Garai batean LGBT+ jendea karriketan ikustea apartekoa zela oroitu du, eta mugimenduan bertan ere aldea agerikoa dela nabarmendu du: «Garaian hiesaren gaia bazen, desmasia handiak eragin zituena berdintasuna lortzeko, eta bikote homosexualen ezagutza administratiboa ekarriko zuen PACS itun zibila lortzeko borroka handia izan zen; injustizia sentimendua oso azkarra zen. Gaur egun, parte hartzaileak oso gazteak dira, beraien ikusgarritasuna bermatzearekin pozik daude, eta borroka zentzu hori, krispazio edo gatazka zuzeneko uneetara mugatzen da, 2013an sexu bereko pertsonen arteko ezkontzaren momentuan bezala. Baina guk etengabe oroitarazten dugu, martxa aldarrikatzailea dela; musika bada, karroak badira, baina aldarrikatzeko momentua da. Gaur egun ere egoera ahula da, eskubide berdintasunaren kontrako indarrak daudelako».
Egungo egoerari, azken 20 urteotako esperientziatik begiratzen dio: «2000. urtetik Interneten garrantzia handitzen ikusi dugu, aplikazioen sorrera… haustura ikusi dugu norbanakoen eta sozializazio tokien artean. Orain norbera bere alde ari da, eta, lortutako gauzei begiratuta, egoera arinki begiratzeko joera dago. Baina elkarteak eskubideak lortzen segitzeko borrokatzeko gaude».
EHGAM eta Gehitu, bidaide
Gipuzkoako EHGAM eta Gehitu LGBT+ elkarteen presentzia eta laguntza lehen urteetatik agerikoa izan da. 2005ean Biarritzeko Harrotasun Martxara Bidasoaren hegoaldeko kideak hurbildu ziren, eta gerora ere sostengua eta elkarlana etengabekoa izan da. «Laguntza horren beharra izan dugu. Mugimendua Iparraldean gehiago garatu ahal izan bada, Estatu frantseseko mugimenduagatik izan da, noski, baina baita laguntza hori zegoelako ere, teorikoa eta militantea», azaldu du Gaschenek. Azpiegitura mailan ere izan da elkarlana: «Iparraldeko gure elkarteak ahulak ziren eta, ondorioz, beraien laguntza izan dugu, adibidez, Euskal Herria Zuzenean festibalean prebentzio lana egiteko eskuorriak EHGAMek eman zizkigun».
Bascos antolatzeko ere Hego Euskal Herriko taldeek izan duten garrantzia azpimarratu du: «Gehitu bezalako elkarteen egituraketa eredu izan dugu. 300 kide gara, eta hamabost taldetan antolatuta gaude: soziala, besta girokoa…». Bilboko Aldarterekin ere lan egin izan dute, eta Hegoaldeko elkarteekin kolaborazioa jarraitzea «derrigorrezkoa» deritzo bozeramaileak. Bide horretan hiru hizkuntzetan izango den gida praktiko bat egiten ari direla jakinarazi du.
Bascos elkarteak bere lanarekin segitu ahal izateko beharrezkoa duen finantziazioa lortzeko bidean, koronabirusari loturiko krisiak eragin handia izan du, Baionan duten Txalaparta zentroa itxi behar izan baitute, eta udaberri eta udako ekitaldi handiak bertan behera utzi, aurrekontuaren %25 galduz. Egoera ekonomiko zailari aurre egiteko, “Gure koloreak berriz atzeman ditzagun” lelopean finantzazio kanpaina bat abiatu du.
Talde sozialak lanean jarraitu du, eta konfinamenduak pertsona batzuei kalte handia eragin diela egiaztatu du. «Harrera egiten diogun eta mobilizatzera eramaten gaituen publikoaren zaurgarritasuna agerian gelditu da. Eremu familiar LGBT+ fobikoa duten pertsona gazteen, lotura familiarrak hautsi dituzten adinekoen, prozedura administratiboak bertan behera uztera behartuta izan diren pertsona transgeneroen… prekaritate administratiboa egiaztatu dugu». LGTB+ migranteak ere gogoan dituzte Bascos elkartean, normalean asilo eskaerarako desmartxa administratiboetan laguntzen baitituzte.
Bizkaiko Ekainaren 28 Koordinakundearen komunikatua, maiatzaren 17, Nazioarteko Homofobiaren aurkako Egunean
Beste urte batez, zentzuz betetako M17 baten aurrean aurkitzen gara. Beste urte batez, memoria historiko ariketa bat eginez, orain 30 urte instituzio patologizanteek homosexualitatea transtorno bezala identifikatzeari utzi ziotela gogoratzen dugu. Ospatu beharreko zerbait da. Dena dela, ezin dugu ahaztu oraindik ere dibertsitate sexualaren beste espresio batzuk, trans identitateak edota intersexualitatea kasu, sistema mediku-psikiatrikoagatik patologizatuak direla. Gorrotoan eta desberdintasunarekiko gutxiespenean oinarritutako sinismen sistema ezberdinek erasotzen jarraitzen gaituzten momentu berean. Guzti honek osatzen du gaur egun ere salatzen jarraitzen dugun LGBT+fobia. Horregatik, ezin gara gelditu gure gorputzak, gure identitateak eta desirak patologizatuak eta jazartuak izateari utzi arte.
Izan ere, kapitalismoaren topena, azkeneko joera edota merkatu-hobi izatera heltzen bagara ere, ikusigarritasun guztia izanda ere, eskubideen inguruan sortu diren proiektu ete txiringito guztiak direla ere, etxean giltzapetzen gaituzte, eta beste urte batez kontra egin behar diogun gaitz horrekin aurkitzen gara.
Egoera ezberdinen menpe gauden pertsona trans, lesbiana, bollera, gay, marika edota bisexualak ikusten ari gara azken egunotan. Gutxiesten dituzten familia heteropatriarkalen kartzelaren menpe gaudenak, gure etxeetaraino eta sare sozial birtualen bitartez jazartzen gaituzten erasotzaile nazkagarriak jasan behar ditugunak edota nekaezina den ergelkerian, beraien ustez gizateriak jaso duen zigorraren errudun bezala seinalatzen gaituen eta eliza ezberdinetan antolatua dagoen mundu barregarri baten komentarioak entzun behar ditugu. Hainbeste gorroto gaituztenengatik, gure bizitzak era pribatuan, gure etxean bizitzeko esanaz, onartzen gaituztenaren onarpenen faltsua jasan behar izan dugu. Bada, etxean sartuta gaude eta orain inoiz baino gehiago argi geratzen da, etxean sartuta ere ez garela aske. LGBT+fobiaren kimu edo pizte bat existitzen den bitartean, ezingo dugu atseden hartu. Kontu handiz beraien gorrotoa gordetzen duten intimitatea eraso behar dugu, beraien biolentziak justifikatzeko tapadera bezala erabiltzen duten „adierazpen askatasuna“ren kontzeptua suntsitu eta honen erabileraz gu kalifikatzeko erabiltzen duten „akats“ kontzeptua deuseztu. Ez dezagun inoiz ahaztu, „pertsonala politikoa da“.
Nor edo zer mehatxatzen du benetan birus honek? Izan ere, birus hau ez da demokratikoa eta ez gaitu guztiok berdin eragiten. Covid-19aren ondorioz izandako milaka giza-galerak gutxietsi gabe, noiz pentsatu da mundua geratzea espoliazioaren ondorioz gosez hiltzen diren milioika pertsonengatik? Noiz kolonialismoaren suntsiketapean transmitituak izan diren eta hainbeste atsekabetu den Ipar Globalean gutxi-asko eragiten duten gaixotasunengatik? Noiz migrazioaren biolentziak hildakoengatik? Noiz kutsaduragatik hil direnengatik? Noiz edozein motatako kartzeletan beraien bizitza pasa ostean hil direnengatik?Eta lan prekarietateagatik edo soldatapeko esklabotzan bizi direnengatik? Problema guzti hauek ere hedarura globaleko pandemiak dira. Birusak klaseez ulertzen du, arrazializazioaz, generoaz, orientazioaz eta jendarteak banatzen gaituen beste edozein kategoriaz ulertzen du.
Birusak edonor kutsatu ahal gaitu, baina ezberdin eragiten digu. Baliabide ekonomikoak, azpiegitura sanitarioak, zaintza sareak, itxialdia sostengu sare batekin edo onartzen ez zaituen zure familiarekin pasa, lan-kontratua izatea edo ez, etxea izan edo ez, eskubideak izan edo ez…guzti honetan, aldea dago.
Batzuk hamarkadak daramatzagu birusei aurre egiten eta, gaur egun, GIBarekin bizi diren pertsonak seinalatuak izaten jarraitzen dute. Ahanzturaren eta mespretxuaren zuloan milioika kidee galdu ditugu eta inoiz ez dira terrorismo farmako-heteromoralistaren biktima kontsideratuak izan. Asko daukagu ikasteko marika sidosoengatik eta putengatik, eskerrik asko zuen erresistentziagatik!!
Itxialdi egun hauek beldurraren azpian beti latente dagoen giza-miseria agerian utzi dute. Askok, barruan daukaten barne-faxista balkoietara atera eta „diziplinarik gabekoak“ seinalatzera dedikatu dira. Salatari eta txibatoak, harrokeriaz boterea erakusten duen eta barregarri zein arriskutsua den portaera belizista batean kaleak militarizatzeko zalatzarik ez duen botere bateri fidelitatea erakutziz, segurtasunaren eta askatasunaren arteko balantza kolpe batekin inklinatuz, oraingo honetan urrunago joan eta gure pribatutasunarekin amaitu nahi dute. Marika, bollera, bi eta transei: ez diezagutela anonimatua kendu, ez dezagun etsi kontrolaren aurrean. Borrokatu. Gorde izan behar garenek badakigu klandestinitatearen posibilitateari ezin zaiola uko egin. Gure osasuna aitzaki izanda, panoptiko teknologiko baten aurrean makurtzea gure hilobia izan daiteke. Memoria, burkideok!! Ezin dugu hainbeste kostatu zaigun gure askatasuna oparitu.
Onartzen dugu etxean geratzea, onartzen dugu gure konpromiso arduratsua, baina ez dugu onartzen beldurra baliatuta, eman diren aurrerapenetan atzera-pausuak ematea, edo oraindik eta okerrago, aurrekaririk gabeko kontrol moduetan aurreratzea. Populazio mundialaren zati handi bat etorriko denaren inguruan pentsatzen ari da. Batzuk, „normalitatera“ bueltatzea nahi dute; beste batzuk, berriz, inoiz sartu izan ez garen normalitate horretata ez bueltatzea desiratzen dugu.
Egoera honek LGBT+fobiari are gehiago aurre egitea ekarri dizuen pertsona guztiei gure indar guztia bidaltzen dizuegu. Oroitzapen berezia zuen ikusgarritasun egunak etxean sartuta pasa behar izan dituzuen lesbiana eta pertsona transentzat. Ez utzi sareak ehuntzeari, ez gaitzatela atomizatu, elkartu zaitezte, konspiratu cisheteropatriarkatuaren aurka.
Erahiltzen, patologizatzen, gorrotatzen, kriminalizatzen, baztertzen, estigmatizatzen, iraintzen, kartzelatzen, deportatzen, jipoitzen, armairuan sartzen, jazartzen, identitateak salmentan jartzen…ez duen normaltasun bategatik.
„Normaltasun berria“ normatik at
Gora LGBT+ Borroka!!
Arrazakeriaren aurkako Astean parte hartzera eta arrazakeriaren aurkako manifestaziora joatera deitzen dugu
Bizkaiko Ekainaren 28 Koordinakundeak, SOS Arrazakeria, Ongi etorri Errefuxiatuak, CEAR, COPS eta beste hainbat talderekin batera, Arrazakeriaren aurkako Astearen antolakuntzan hartzen du parte.
Arrazakeriaren aurkako Astearen prestatutako egitaraua:
- martxoak 16: “Huir para amar y ser:asilo y resistencias LGBTI de Marruecos a Barcelona” pelikularen emanaldia
- martxoak 17: “Auzo edo base militarra?” eztabaida-hitzaldia
- martxoak 21: Arrazakeriaren aurkako manifestazioa, eta gero JAIA!!!!!
FUEGO AMIGO LGTB+ BORROKAN: Transmaribibollo Hausnarketa Antikapitalismoan
Bizkaiko E28J Koordinakundeak hitzaldia antolatzen du, 7 Katu Gaztetxearekin batera, hilak 19, arratsaldeko 19:00etan
2019ko irailaren 21ean Bilboko kaleetan Euskal Herriko ezkerreko hainbat eragilek bat eginda LGTB+ mugimenduaren merkantilizazioaren aurka agertu ginen aldarri antikapitalistarekin. Denok kapitalismoaren aurka! Baina eta zer gertatzen da ezkerreko mugimenduko eragileak cisheteropatriarkatuaren aurka jartzean? Hor ere elkartzen ote gara? Edo oraindik ere ezkerreko mugimenduetan LGTBfobia handia da?
EHGAMek, Bizkaiko Ekainaren 28 Koordinakundeak eta HARRO! Euskal Herrietako Transmaribibollo Plataformak urtarrilaren 30eko grebara deitzen dute
Prekarietatera eta marginaltasunera behartuta, LGTB kolektiboa beti izan da eta izango da antikapitalista. Gainontzekoak bezala kalera ateratzen garen bitartean, heteroarauarekiko eta cisarauarekiko disidentziak beste bizipen batzuen aurrean zaurgarri egiten gaitu. Zaurgarritasun hau nabarmenagoa da arrazializatua, migrantea, emakumea edo trans izatearekin.
Greba hau transmaribibollo ere bada. Horrexegatik, gaur, gure errealitateak eta eskaerak plazaratu nahi ditugu.
La tolerancia escaparate de la que gozamos en la actualidad es relativamente nueva. Gran parte de las pensionistas LGTB viven vulnerables, con menor tiempo cotizado a causa de la marginalización y la discriminación e incluso con pensiones no contributivas que no llegan a los 500 euros. Muches también viven sin el derecho a cobrar pensiones por viudedad si su pareja falleció antes de la legalización del matrimonio.
LGTB PENTSIONISTAK ZAURGARRIAGOAK DIRA ETA PREKARIETATEAN BIZI DIRA.
LGTB gazte askok etxean bizi duten indarkeriari aurre egiteko ekonomikoki hazteko beharra izaten dute, ihes egiteko. Etxean indarkeria jasatzen duten LGTB gazteak etxean jarraitzearen arrazoi nagusiak gazteek bizi duten lan prekarietatea eta alokairu prezioaren igoera dira. Ikasketak uzten dituzten gazteen tasaren igoera honen ondorio zuzena da, eta horrek lan tenporal eta gaizki ordainduetan sartzera behartzen ditu pertsona LGTB zaurgarrienak.
LES JOVENES LGTB EXIGIMOS TRABAJOS DIGNOS PARA SOBREVIVIR
Dentro de nuestro colectivo no todo nos afecta de la misma forma. La situación de las personas trans, en especial las mujeres trans, es una emergencia social. Las altas tasas de desempleo que cerca del 80% no están siendo atendidas como deberían.
La crueldad institucional permite y alimenta una tasa de paro en personas trans que hasta se cuadriplica en comparativa con la general. Las obliga a vivir un proceso burocrático medicalizado y patologizante, e inaccesible en muchas realidades. Limita su mercado laboral, especialmente grave en el caso de las mujeres trans que encuentran muchas veces el trabajo sexual como su única vía de supervivencia.
TRANSMARIBIBOLLOEK TRANS PERTSONEN EGOERA EMERGENTZIA BAT DELA SALATZEN DUGU!
Lan esparruak ez dira gune seguruak guretzat. Lana duten 10 LGTB pertsonetatik 6 armairura itzultzera behartuta sentitzen dute euren burua. Indarkeria hau diskriminazio, eraso edo mobbing kasuetan bilakatu daiteke. Enpresak ez daude horrelako egoerei aurre egiteko ez prestatuak ezta interesatuak ere.
EL ESPACIO LABORAL NO ES UN ESPACIO SEGURO, ES VIOLENCIA.
Denunciamos también la asimilación llevada a cabo por nuestras instituciones capitaneadas por EAJ-PNV, utilizan nuestra bandera arcoíris para atraer el turismo gay y tapar la precariedad que este modelo trae a nuestros barrios. Nuestra lucha es política y radical. No en nuestro nombre.
NEOLIBERALISMO ARROSA, GURE IZENEAN EZ.
URTARRILLAREN 30EAN TRANSMARIBIBOLLOAK ERE GREBAN!
