Chrysallis elkartearen irudi bat zentsuratu du Facebookek

Haur transexualen errealitatea ezagutarazteko kanpaina abiatu zuen elkarteak, atzo, eta kanpainarako erabilitako irudia zentsuratu egin dio Facebookek.

zentsuratu-duten-irudia-chrysalliseh

Zentsuratu duten irudia. @ChrysallisEH

“Badira zakila duten neskak eta bulba duten mutilak” leloarekin abiatu du kanpaina Chrysallis Euskal Herria elkarteak, haur transexualen errealitatea ezagutarazteko asmoz. Besteak beste afixak jarri dituzte Bilbo, Donostia, Gasteiz eta Iruñeko autobus markesetan.

Gero heldu izango diren haur transexualen bizitza kalitatea eta zoriontasuna “gizartearen ulermenaren menpe” dago, elkartearen arabera, eta gizartearen ulermena lantzeko asmoz abiatu dute kanpaina.

Elkarteak berak salatu du Facebooken zentsura.

Haur transexualen errealitatea ezagutzera emanez

Chrysallis Euskal Herria elkarteak abian jarri du bere kanpaina berria

campana-de-chrysallis-euskal-herria-en-una-parada-de-metro-bilbao

Campaña de Chrysallis Euskal Herria en una parada de Metro Bilbao. / E.C.

Chrysallis Euskal Herria elkarteak kanpaina berri bat jarri du martxan haur transexualen errealitatea ezagutarazteko asmoz, gizartearen onarpenak daukan garrantziaz jabetuta, eta asteartetik, urtarrilaren 10etik, «Badira zakila duten neskak eta bulba duten mutilak» esaldia duten kartelak izango dira ikusgai Bilbo, Donostia, Gasteiz eta Iruñeko autobus eta metro geltokietan.

Chrysallis EH elkarteak jakinarazi duenez, azken ikerketen arabera, haurtzaroan identitatea ukatu zitzaien heldu transexualen suizidioen saiakera tasa populazio osoaren batez bestekoa baino «askoz ere altuagoa» da, eta haien identitatea onartzen eta laguntzen denean, berriz, pertsona horien bizi eta zoriontasun kalitate adierazleak gainontzeko populazioaren antzekoak dira.

Horrela, gizartearen onarpenak daukan garrantziaz jabetuta, Chrysallis Euskal Herria elkarteak kanpaina berria jarri du abian haur transexualen errealitatea ezagutarazteko asmoz. «Izan ere, gizartearen ulermen horren menpe dago euren bizitza kalitatea eta zoriontasuna», gaineratu du.

 Transexualitatea pertsona baten sexua (sentitutako sexua) jaiotzean genitalen arabera esleitu zitzaionarekin bat ez datorrenean ematen den egoera da, eta «aniztasunaren adierazpen bat gehiago da». Elkartearen arabera, neska edo mutil baten identitatea bi urte inguruan bere burua izendatzeko gai denean baino ezin da benetan ezagutu, orduan hasten baita identifikatuta sentitzen den sexua adierazten, bere benetako sexua, hau da, «mutila naiz» edo «neska naiz».

«Egoera honetan dagoen mutil edo neska batek behar duena, beste guztiek bezala, bere ingurukoek entzuteko eta den bezala onartzeko eta maitatzeko gai izatea baino ez da, bere bizitza prozesuan bere ondoan egotea. Eta abentura honetan, hezkuntza zein osasun arloko langileen eta gizarte osoaren laguntza beharko dugu», azaldu du.

Chrysallis Euskal Herria 2015eko martxoan sortu zen Nafarroa, Gipuzkoa, Bizkaia eta Arabako zortzi familiaren artean eta egun 40 baino gehiago dira. Zeregin nagusia adingabe transexualen familiei arreta, aholkularitza eta formakuntza ematea da, baita elkarri laguntzeko sare bat osatzea ere. Horrez gain, haien eskubideen alde egiten du lan arlo guztietan (hezkuntzan, osasunean, gizartean, kulturan, kirolean, juridikoan, komunikabideetan) eta errealitate hori ikusgai egiten saiatzen da.

España indemniza solo a 116 gais condenados en el franquismo

El Gobierno aclara que se han ‘limpiado’ los antecedentes en el Registro Central de Penados

el-colectivo-lgtbi-se-manifesto-en-el-dia-del-orgullo-gay

El colectivo LGTBI se manifestó en el Día del Orgullo Gay

MADRID – El Gobierno español ha indemnizado a 116 homosexuales condenados en el franquismo por su orientación sexual, a los que ha repartido un total de 624.000 euros, lo que supone una media de algo más de 5.300 euros. Son los datos que figuran en una respuesta parlamentaria del Ejecutivo al diputado socialista Antonio Hurtado, quien se ha interesado por conocer el número de personas que fueron condenadas por las leyes franquistas por su orientación sexual, por las que aún viven, por si se ha eliminado de sus historial esas sentencias y por las medidas adoptadas para resarcirles.

En su respuesta, el Gobierno de Mariano Rajoy recoge los datos del Ministerio de Hacienda, competente para la concesión de esas indemnizaciones, y cifra en 116 las personas que las han recibido desde 2009 en virtud de lo que estableció la ley de Presupuestos Generales del Estado para ese año y que fijaba hasta el 31 de diciembre de 2013 el plazo para solicitarlas. Según ha señalado Hurtado, se trata de “una mínima parte” de los miles de personas que fueron perseguidas por el franquismo por su homosexualidad.

El parlamentario socialista por Córdoba atribuyó ayer esa baja cifra de indemnizados a la “escasa” información que se ha ofrecido a los posibles afectados y a la nula “publicidad” de la normativa, así como a la “poco significativa cuantía” de la indemnización. Hurtado calificó de “escasa y frágil” la memoria histórica en España respecto a los perseguidos y condenados por su orientación sexual. Y en este sentido el socialista citó a Alemania como espejo el que mirarse ya que es un país que ha indemnizado a muchos más homosexuales condenados durante el nazismo. Al menos, a 5.000. Y es que Alemania, resaltó Hurtado, puede servir de ejemplo también por su iniciativa de establecer una indemnización colectiva para reparar el daño moral causado y para que ese dinero se destine a la educación en el respeto a la diversidad sexual.

Se calcula que durante el Tercer Reich, los nazis asesinaron el antiguo campo de exterminio de Auschwitz-Birkenauentre entre 1940 y 1945 a más de un millón de personas, la mayoría de ellas judíos, además de gitanos, homosexuales, católicos y presos soviéticos y polacos. Más de dos millones de personas visitaron el año pasado Auschwitz-Birkenau. Ayer, el director del memorial del holocausto, Priotr Cywinski, destacó que “en el mundo de hoy, desgarrado por los conflictos, el aumento de la sensación de inseguridad y el auge de los populismos, es más necesario que nunca recordar los capítulos más oscuros del pasado y las advertencias que contienen ejemplos de ese pasado oscuro como el campo de concentración de Aushcwitz”.

Por otro lado, el Gobierno español deja claro en su respuesta parlamentaria que en el Registro Central de Penados del Estado no consta actualmente referencia alguna a condenas que se hubieran dictado en su día por la realización de prácticas homosexuales. – Efe

Irungo taberna batean gertatzen ari diren jazarpen homofoboak salatu dituzte

Eskina Mosku tabernako jabeak zein langileek irainak eta mehatxuak jasaten dituzte egunero. Salaketak jarri dituzte, baina egoera ez da aldatu. Gehituk «urgentziazko neurriak» eskatu ditu hauek babesteko.

2014-05-17, Donostia. Homofobiaren kontrako elkarretaratzea. Irudian, homofobiarekin lotutako egunkarietako artikuluak zintzilikatuta. 17-05-2014, Donostia. Concentración con motivo del día contra la homofobia. En la imagen, articulos periodísticos relacionados con la homofobia colgados en un tenderete.

Irungo Eskina Mosku tabernako langileek egunero jasaten dituzten «jazarpen homofobo errepikakorrak» salatu ditu Gehitu elkarteak. Azaldu duenez, egoera ez da berria, azken urteetan jazotzen ari dena baizik.

Duela hiru urte hartu zuen tabernako ardura Pablo Campok eta, aurreko jabeak bezala, irainak, mehatxuak eta jazarpenak pairatzen ditu bere orientazio sexualagatik; beste hainbeste gertatzen zaie langileei. Gertaera onartezinok kalean zein tabernan gertatzen dira, eta salatu egin ditu hainbatetan Campok, baina ez du egoera aldatzea lortu, Gehituk GARAri kontatu dionez. Elkarteak hain zuzen oharra plazaratu zuen atzo, «pertsona hauen segurtasuna bermatuko duten urgentziazko neurriak» eskatzeko.

Burnizko barrarekin ere mehatxatu dituzte, beldurtzeko, kikiltzeko asmoz. «Azkenean sarrera ukatzeko eskubidea indarrean jarri behar izan dute tabernan, baina horrek ere ez du egoera aldatzea lortu», diote Gehitutik.

LGTB komunitatearen eskubideak defendatzen dituen elkarteari deigarria egiten zaio, eta irmoki salatzen du, dagoen zigorgabetasuna. «Izugarria da zein inpunitaterekin egin daitezkeen irainak eta mehatxuak», kexatzen da. Gogorarazi duenez, gainera, ez da kasu ezohiko bat, eta orain gutxi Bilbon bi emakumek taberna batean jasan zuten bazterkeria gogora ekarri du. «Ez baita gertaera isolatu bat, azken hilabeteetan izan diren ezaugarri antzekoko eta benetan kezkagarriak diren gertaeren artean beste kapitulu bat baizik», dio oharrean.

Era berean, «pertsona hauek neurri baliagarrien ezak eraginda egunerokotasunean pairatzen duten normaltasun eta segurtasun eza» salatu du. Antza, Irungo Udalak bi kamera jarriko ditu inguruetan, segurtasuna bermatzen saiatzeko.

“Munduak ez gaitu aldatuko; guk aldatuko dugu mundua”

niño con tutu

Kalean jolasean ari zirela, ezezagun bat joan zitzaien Jen Anderson eta haren semeari. Semeak gona janztea “oker” zegoela esan zien, eta argazkiak egin zizkien. Amak mezu bat idatzi zuen sarean, eta birala egin da. Mezua, euskarara itzulita, albiste barruan.

Orain egun gutxi, kalean jolasean ari ziren Jen Anderson eta haren semea. Kolore biziko gona bat zeraman jantzita mutilak, beste askotan bezala. Gizon bat hurbildu, argazkiak egin, eta mutilek gonak janztea “oker” zegoela esan zien. Andersonek gertatutakoa salatzeko mezu bat idatzi zuen sare sozialetan, eta birala egin da mezua. 62.000 aldiz partekatu dute, eta dozenaka hedabidetan argitaratu.

tweet niño con tutu

Mezua, osorik, euskarara itzulita:

“Kamioiekin jolas egitea gustatzen zaio hiru urte eta erdiko nire semeari. Puzzleak egitea. Aranak jatea. Eta gustatzen zaio kolore biziko tutuak janztea. Galdetuz gero, esango luke gonak janzteak polit eta ausart sentiarazten duela. Galdetuz gero, esango luke ez dela araurik mutilek eta neskek jantzi dezaketenaren inguruan.

Elizara joan da nire semea tutua jantzita. Dendara joan da tutua jantzita. Trenean ibili da tutua jantzita, eta jolastu da tutua jantzita. Gure inguruan arazorik ez du sortzen horrek. Egin izan dizkigute galderak asmo onez, eta erantzun izan ditugu. Ederra da. Ederra ZEN, atzo arte.

Atzo, parkean ginela, ezezagun bat etorri zitzaigun. Galdetu zigun semeak zergatik zeraman gona jantzita. Ez genuen gizona ezagutzen, baina denbora zeraman guri begira.

“Jakin-minez galdetu dut”, esan zigun gizonak. “Zergatik eman diozu semeari horretarako baimena?”.

Ez zuen jakin-minez galdetu. Ez zuen erantzunik nahi. Semea —nire baimenarekin— egiten ari zena oker zegoela gogorarazi nahi zigun.

“Amak ez lizuke horretarako baimenik eman beharko”. Semeari hitz egin zion: “Mutila zara. Ama txarra da zure amatxo. Haurren aurkako abusua da hori”.

Argazkiak egin zizkigun, halakorik ez egiteko esan banion ere. Mehatxu egin zidan: “Orain jende guztiak jakingo du. Ikusiko duzu”.

Poliziari deitu nion. Etorri, deklarazioa hartu, eta semearen gona goraipatu zuten. Semea beldurrez dago oraindik: “Gaur ere etorriko al da gizon gaiztoa? Esango al ditu hitz itsusiak nire gonari buruz? Argazki gehiago egingo al dizkit?”.

Ezin diot ezer ziurrik esan. Baina bada esan dezakedan zerbait: ez naute izutuko. Ez naute ahulduko. Ezezagun amorratuek ez dute esango nire semeak zer jantzi dezakeen.

Maite dudala jakin dezan nago ni hemen.

Jende guztiak agian ez du maiteko, baina nik bai. Kalean oihu egingo dut semea maite dudala jakin dezaten.

Oihu egingo dut, kalean lasai ibiltzeko eskubidea duela defendatzeko, berak nahi duena jantzita.

Eta erakutsiko diot semeari zein den pertsona moduan duen balioa. Eta babestuko ditut haren erabakiak. Bost axola besteek zer dioten, bost axola nor saiatzen den hura gelditzen, eta zenbat alditan.

Gure familiak lelo bat du:

Elkar maite dugu. Atseginak gara. Burugogorrak gara. Ederrak gara, eta ausartak.

Badakigu nor garen. Ezezagun amorratuek ez dute deus aldatuko. Munduak ez gaitu aldatuko; guk aldatuko dugu mundua”.

Transexualitateari arreta «integrala» emateko gida bat aurkeztu dute

Arantza Aurrekoetxea, Guillermo Viñegra eta Lide Amilibia, atzo, gidaren aurkezpenean

Arantza Aurrekoetxea, Guillermo Viñegra eta Lide Amilibia, atzo, gidaren aurkezpenean. JAIZKI FONTANEDA / ARGAZKI PRESS

Transexualitatea despatologizatzeko lehentasuna jarri du Eusko Jaurlaritzak, baina proba batzuk mantenduko ditu. Hezkuntzan, osasunean eta eremu sozialean baliatzeko aholkuak bildu dituzte

«Transexualitatea ez da desoreka bat, ez buruko gaixotasun bat, ezta soziopatia bat ere; aniztasun gertaera bat da». Hala jaso du Eusko Jaurlaritzak transexualitate egoeran dauden pertsonei arreta emateko gidako sarreran. Arreta hori modu «integralean» emateko irizpideak zehaztu dituzte bertan. Hezkuntza, eremu soziala eta osasun arreta hartzen ditu aintzat, eta hainbat jardunbide aholkatzen ditu transexualitatea ez patologizatzeko edo estigmatizatzeko.

Eusko Legebiltzarrak 2012an onartu zuen transexualak genero identitateagatik ez baztertzeari buruzko legea. Bertan, osasun arretarako gida bat aurreikusi zuen, baina Eusko Jaurlaritzak beste esparru batzuetara ere zabaldu du. Hori dela eta, hiru sailetako ordezkariak egon ziren gidaren aurkezpenean atzo: Arantza Aurrekoetxea Hezkuntza sailburuordea, Lide Amilibia Gizarte Politiketarako sailburuordea eta Guillermo Viñegra Osasun sailburuordea.

Osasun eremuari dagokionez, Viñegrak nabarmendu du transexualitatea «despatologizatzeko» lehentasuna: hau da, ez dadila tratatu gaixotasun moduan. Edonola ere, «eskubide oinarrizkoenak» baliatu ahal izateko behar dituzten osasun zerbitzuen beharra aitortzen du. Edonola ere, osasun zerbitzu horiek jaso ahal izateko, transexualitate egoera egiaztatzeko probak aurreikusi ditu Osasun Sailak.

Tratamenduak Gurutzetako erietxean bilduko dira (Barakaldo, Bizkaia), Genero Nortasunaren Nahasteetako Unitatean. Transexualitate egoeran dauden pertsonak hara bideratzeko aholkuak jasotzen ditu gidak, dela osasun arloaren eremuan, dela hezkuntzan. Halaber, unitatean abiarazi beharreko pausoak ere jasotzen ditu: lehen mailako arreta, harrera egiteko prozedurak, kasuak identifikatzea…

Irakasle prestakuntzarik ez

Hezkuntzan, «eskola inklusiboaren» ikuspuntutik heltzen dio gaiari gidak. Lan horretan ikastetxeen, familien eta komunitateko beste eragileen arteko koordinazioa eta lankidetza nabarmendu du Aurrekoetxeak: egoerak antzemateko komunikazioa, erabakiak hartzea, ikastetxeko antolaketa neurriak, diskriminazioa saihesteko prozedurak… Elkarteek, baina, irakasleei prestakuntza falta zaiela jakinarazi dute.

Gizarte Politiketako Sailak Berdindu zerbitzu publikoaren balioa nabarmendu du. Edonola ere, hor ere kritika egin dute elkarteek: administrazioan ez dago zerbitzurik transexualitate egoeran daudenen familiei arreta emateko. Gaur egun hirugarren sektorea arduratzen da informazio hori emateaz, baina egiteko hori administrazioari dagokiola uste dute eragileek.

Legezkoa da gizon homosexualek odola ematea

PARIS. Indarrean da Frantziako Gobernuak gizon homosexualei odola emateko bidea irekitzen dien baimena. Orain arte galarazia zuten, eta orain ere kritika ugari eragin dituen eran zabaldu diete horretarako modua: ziurtatu behar dute hamabi hilabetean ez dutela sexu erlaziorik izan.

Futbolak eta jai giroak maskulinitate eredu tradizionalak sustatzen dituzte

Gazteek genero eredu zaharrei eusten dietela berretsi du Emakundek saritutako ikerketa batek. Kontzientzia kritikoa garatzeko, kontzientzia feministaren garrantzia nabarmendu dute

Ikerketaren arabera, futbola «maskulinitate heterosexista sustatzeko eremu pribilegiatua» da. Irudian, jarraitzaileak harmailan, futbol partida bat ikusten

Ikerketaren arabera, futbola «maskulinitate heterosexista sustatzeko eremu pribilegiatua» da. Irudian, jarraitzaileak harmailan, futbol partida bat ikusten. JAGOBA MANTEROLA / ARGAZKI PRESS

Futbolak, jaiek eta zenbait aisialdi eremuk maskulinitate eredu tradizionalak sustatzen dituzte. Ondorio horretara heldu da Emakundek saritu duen ikerlan bat. «Horrek ez du esan nahi kirola egiten duten neska-mutilek ideia horri eutsiko diotenik, baina egia da futbolean hala gertatzen dela», zehaztu du Mari Luz Esteban antropologoak, Araba, Bizkai eta Gipuzkoako gazteen genero harremanak aztertu dituen ikerlanaren koordinatzaileak.

EHUko Antropologia saileko bost ikerlari feministak egin dute ikerketa. 15 eta 30 urte arteko 102 gazte elkarrizketatu dituzte, baita euren testuinguruan behatu ere. Horren bitartez jasotako informazioa hiru ardatzetan sailkatu dute: jarraipena duten genero rol tradizionalak eta estereotipoak; genero eredu berri eta zaharren artean antzemandako gatazkak; eta betiko ereduekin gertatutako hausturak.

Kirola, oro har, eta futbola bereziki, «maskulinitate heterosexista sustatzeko era pribilegiatua» dela azaldu du Estebanek. Jone Miren Hernandez ikerlariak gaineratu du ezaugarri hori ez dagoela, berez, futbolari atxikia: «Interesgarria ez da futbola bere hartan, baizik eta kirol horrek dakarren guztia, bere inguruan eraikitzen dena». Alde horretatik, Hernandezek azaldu du kirola sozializazio eremu garrantzitsua dela, eta Arabako, Bizkaiko eta Gipuzkoako gazteentzat ere «presentzia handia» duela.

Bestetik, «parranda» ere eredu tradizionalen sustatzaile gisa kokatu du ikerketak. «Dibertimendu eta sedukziorako balio duen eremua da neska eta mutilentzat, baina, aldi berean, beste dimentsio bat du gizonezkoen arteko sozializaziorako», azaldu du Estebanek. Dimentsio horretan, maskulinitate eredu tradizionalak indartzen direla erantsi du.

Era berean, mutilek jaiari egozten dioten «kontrolik eza» nabarmendu dute ikerketan. Kontrol falta hori drogen kontsumoarekin lotu dute gazteek —alkohola zein bestelako gaiak—. Ikerketak ondorioztatu du testuinguru horretan «maskulinitate eredu tradizionalagoa» agertu ohi dela. Egoera horiek gizon gazte gehienetan gertatzen direla gaineratu dute, baita kontzientzia feminista garatua zutela esana dutenen artean ere.

Jokabide horiek argudiatzeko arrazoibide «naturalizatzaileak» baliatu dituzte ikerketan parte hartu duten gazteek. Hau da, haien ustez, sexu bakoitzak berezkoak, naturalak, dituen grinak islatzen dira jai giroan. Dena den, eremu hori ez dago behar beste ikertua, Estebanen arabera. Edonola ere, «desberdintasunaren ikasketa naturalizatzailean» kirolak eta aisialdiak zeresan handia dutela berretsi du.

Jai eremuaz gain, lokaletan oinarritutako aisialdi eredua ere urratzeko moduko ikergaia dela iradoki du Estebanek. Hain zuzen ere, eredu hori berritzailea den edota elkarte gastronomikoetatik «oinordetzan jaso» duten galdetu diote ikerlariek beren buruari. Lokal askotan neskak eta mutilak badaude ere, aisialdi eremu horiek maskulinizatuta daudela hausnartu dute.

Genero ereduetan arrakala

Genero eredu berri eta zaharren artean antzemandako gatazkak ere jorratu ditu ikerlanak. Horien artean, «erreferentetzat» jo dituzte Hondarribiko eta Irungo (Gipuzkoa) alardeak. Bidasoa eskualdeko gazteek duela hogei urteko argudioak «errepikatu» dituztela azaldu dute antropologoek; transmisio horretan familiaren eta lagun taldearen eragina handia izan dela hausnartu dute. Bestalde, alarde parekidearen aldekoen artean beste jokabide batzuk antzeman dituzte, gizarte mugimendu edota «figura feminista» batek kontzientzia kritikoa piztu dielako.

Beste maila batean, ikerketan ikusi dute genero harreman ereduen arteko gatazkek indar berezia izan ohi dutela bizitzaren «trantsizio uneetan»: lan ibilbideari lotutako erabakiei aurre egitean, bikote harremanak hastean, eta, azkenik, seme-alaba bat izatean. Aldi horietan, amatasunaren, etxeko lanen banaketaren, aisialdiaren eta beste hainbat gairen inguruko gatazkak areagotu ohi direla nabarmendu dute.

Ikerketa lanak antzeman du ereduen arteko gatazka bestelako alorretara heldu dela. Indarkeria matxistari edota sexualitateari dagokionez, aldaketak sumatu dituzte gazteen diskurtsoan. Edonola ere, gaineratu dute aldaketok horretara mugatzen direla: teoriara. Horrez gain, gazteek ziurgabetasunarekin eta alor ezkor eta gatazkatsuekin lotzen dituzte aipatu gai horiek.

Gizonen eta emakumeen arteko harremanetan genero rol tradizionalekin apurtzen duten eredu berriak antzeman dituzte ikerketan. Nagusiki, bi modutan gertatzen dela xehatu du Hernandezek: batetik, ezkontzea eta haurrak izatea dakartzan eredu tradizionala hautsiz; eta bestetik, genero rol maskulino eta femeninoen arteko muga gaindituz —afektuzko jokabideen eta kirolaren bidez, lan munduan, ikasketetan…—. Halaber, Hernandezek beste ezaugarri bat gehitu du: eredu berriak urratzen dituzten pertsonek kontrol sozial agerikoa duten eremuak baliatzen dituzte: gorputzaren irudiarekin esperimentatu, erresistentzia agertu…

Hausketarako hiru eragile

Genero harreman tradizionalekin hausten duten eredu berrien inguruan, galdera bati heldu dio Emakundek saritutako ikerketak: zein faktorek eragiten dute desberdintasunaren inguruan iritzi kritikoagoa izatea? Emaitzak ikusita, zenbait faktore eman dituzte: ideologia feminista izatea, ingurutik jasotako erreferentziak, eta sozializazio espazioetan izandako parte hartzea.

Kontzientzia feministaren garrantzia nabarmendu dute, baina beste eragileen garrantzia ere gogoratu dute. Erreferentzien artean, familian, lagun taldean edota hezkuntza munduan jasotakoak nabarmendu dituzte. «Normalean emakumeak izan ohi dira», zehaztu du Estebanek. Sozializazio espazio zehatzei dagokionez, bi modutan susta daiteke iritzi kritikoa agertzea: eredu tradizionalak sustatzen duten espazioetatik urrunduz, edo jokabide irekia ahalbidetzen duten eremuetan parte hartuz. Azken horien artean abesbatzak aipatu dituzte.

Sexu askatasunaren alde manifestazio jendetsuak Euskal Herrian

LGTB Harrotasunaren Nazioarteko Egunak Euskal Herriko hiri nagusiak koloreztatu ditu ekainaren 28an. Borrokarako, sexu askatasuna aldarrikatzeko eta aniztasuna ospatzeko egunean ortzadarra izan da protagonista.

LGTB Harrotasunaren egunez manifestazioa Bilbon

LGTB Harrotasunaren egunez manifestazioa Bilbon. (Argazkia: @EcuadorEtxea)

Hego Euskal Herriko hiriburuetan barrena manifestazio jendetsuak izan dira. Arratsalderako zegoen egina deialdia lau hiriburuetan eta ehunka lagun bildu ditu gay harrotasunaren eta aniztasunaren aldarrikapenaren egunak. LGTBfobiaren aurkako aldarriak nagusitu dira eta errefuxiatuekiko elkartasuna adierazi dute manifestariek. Bilbon, esaterako, Harrotasunak ez du mugariklelopean egin dute. Eredu tradizionaletik kanpo dauden errealitate ugariak aldarrikatu dituzte.

bilbo 2016-ecuador etxea

“Sexu askatasuna posible izateko, pertsonen duintasuna errespetatu behar da”

Urtero ohi duenez, EHGAM Euskal Herriko Gay Askapenerako Mugimenduak Urrezko Hirukia sariak banatu ditu gaur Bilboko Kafe Antzokian.

urrezko hirukia 2016

Iker Ortiz de Zarate, Imanol Alvarez, Javier Liñera eta Jon Koldo Vazquez

ker Ortiz de Zarate, Javier Liñera eta Jon Koldo Vazquez aktoreek jaso dute, euren ibilbide profesionalean LGTBI komunitatearen helburuekin bat datozen gaiak jorratzeagatik.

Bilbo Hiria irratiko koordinatzaile Ane Zabalak Imanol Alvarez EHGAMeko kidearekin eta Vazquez sarituarekin hitz egin du.