Javier Maroto se casa con su novio desde hace 19 años

POLÍTICA Matrimonio del alcalde de Vitoria

  • Iñaki Oyarzábal, quien hizo pública su homosexualidad en 2012, ha felicitado a Maroto
  • El alcalde ha sido uno de los miembros del PP que más ha defendido los matrimonios gay

El alcalde en funciones de Vitoria, Javier Maroto (PP), tiene previsto casarse con su novio desde hace 19 años tras el verano, según han confirmado fuentes de la Alcaldía de la capital alavesa.

Maroto contraerá matrimonio en una fecha que no ha trascendido con Josema Rodríguez, quien desde hace varios años es su pareja de hecho, tal y como ha adelantado hoy el diario El Correo.

Aunque el alcalde vitoriano no ha ocultado su homosexualidad y su pareja ha estado presente en actos oficiales, según han explicado desde el consistorio, hasta ahora no había trascendido en los medios de comunicación su condición sexual.

El anuncio de la boda del regidor vitoriano se produce poco después de que Maroto haya vuelto a imponerse en las urnas en las pasadas elecciones municipales revalidando su continuidad al frente de la Alcaldía de la capital alavesa.

Precisamente la noche electoral, Maroto tuvo un reconocimiento expreso a su pareja en el apartado de agradecimientos en su intervención tras conocer los resultados que le daban la victoria.

Uno de los primeros miembros de su partido que han felicitado a Maroto hoy a través de las redes sociales ha sido el secretario de Libertades Públicas y Justicia de la formación, Iñaki Oyarzábal, quien hizo pública su homosexualidad en 2012 cuando era secretario general de los populares vascos.

“Mucha felicidades al mejor alcalde” ha escrito Oyarzábal en las redes sociales. También ha recibido el respaldo del PP de Gipuzkoa cuyos compañeros le han dado en Twitter la enhorabuena y le han deseado “muchas felicidades” por su próximo enlace matrimonial.

El alcalde de Vitoria ha sido uno de los miembros del PP que ha defendido los matrimonios entre homosexuales a pesar de que su partido recurrió la ley que la regula ante el Tribunal Constitucional y ha reclamado públicamente que todas las personas con independencia de su condición sexual deben ser iguales ante la ley.

«Gorputza pankarta iraunkorra da»

Artearen Historiako ikaslea eta aktibista politikoa da Alcazar. 2013. urtetik, Espainiako Femen taldeko arduraduna da, baina hainbat ikasle mugimendu eta talde politiko eta feministatan ibilia da.

ATZEKOZ AURRERA. LARA ALCAZAR. FEMEN TALDEKO KIDEA

ATZEKOZ AURRERA. LARA ALCAZAR. FEMEN TALDEKO KIDEA

Ukrainatik mundura zabaldutako Femen talde feministako kidea da Lara Alcazar (El Entrego, Espainia, 1992). Iruñean izan da, Katakraken, taldearen ibilbidea eta ideologia zehazten duen manifestua aurkezten. «Hazten jarraitzeko gogoa biltzen du manifestu honek, eta argi dio hemen gaudela, jarraitzeko asmoz».

Biluzik protesta egitea ez da berria, baina, emakume talde batek egiten badu, polemika pizten da.

Gure adierazteko moduagatik sortzen da gaitzespena, ez dugulako atseginak izan nahi gure biluziarekin. Ez dugu kalterik eragiten; kontrakoa, etengabeko desobedientzia da, non mezua argi eta garbi aditzen baita. Inguru horretan aditu nahi ez diren hitzak erabiltzen ditugu, eta sinbolo batzuk hautsi. Nahiz eta gure ekintzak ez diren indarkeriazkoak, askotan mezua oso muturrekoa eta oldarkorra denez, bortitza balitz bezala hartzen da.

Horri sextremismoa deitzen diozue. Nondik dator hitza?

Femen oso oinarrizko ideologiarekin sortu zen, feminismo hitza ia ezagutzen ez zuten emakume ukrainar batzuen eskutik. Sexu turismoaren aurkako erantzun gisa sortu zen, eta ikusi zuten urrats bat gehiago eman behar zutela; atsegina izateak ez zuen funtzionatzen. Konturatu ziren bularra bistan egin zitekeela protesta, baina mezuekin. Izan ere, pankarta bat kentzen ahal dizute, baina zure gorputza ez. Orduan, pankarta iraunkor bat da. Gainera, denak bat egiten gaitu biluziak, eta protesta uniforme egiten du. Emakumearen gorputza irudikatzen du, eta gizon eta emakumeen arteko estigmak deuseztatu.

Nor sentitzen da biluziago?

Protesta jasotzen duena. Guk ez dugu geure burua biluzik ikusten, mezua babeserako ezkutu politikoa delako. Batzuetan eraso egin edo kolpatzen bazaituzte ere, hain seguru zoaz, uste baituzu ezerk ezin dizula minik egin. Indarkeriarik gabeko estrategiaren bidez, bortitza den jendea urduri jar dezakegu.

Femen sortu zenean, bere oinarria ez zirudien sobera feminista. Zer bilakaera izan duzue?

Manifestu honekin, batik bat azken hiru urteetan taldeak izan duen izugarrizko bilakaera eta partekatzea azaleratu nahi dugu. Ez zuten pentsatuko hasieran Ukrainan bakarrik zegoen emakume talde txiki hori ailegatuko zenik gaur egungora: garapen ideologiko eta praktiko honetara, eta hedapen honetara. Mundu osoko herrialdeen artean egina denez, esperientziak partekatu dira eta arazoak batu ditugu. Manifestu honek zalantza asko argituko ditu.

Feminismoak internazionala behar du izan egun?

Eta inersekzionala. Edozein emakumek sor dezake iskanbila bat. Izan ere, gutariko bakoitzak iraultza bat du barnean, eta garrantzitsua da sentimendu hau edozein herrialdetako edozein emakumek izatea. Nazioarteko emakumeak batzeak patriarkatuak inposatutako mugak gainditzea ekar dezake.

Euskal Herriko mugimendu feministarekin harremanik baduzue?

Hemen zaila da, soilik bi aktibista ditugulako. Beraz, ezezaguna zaigu egoera, baina Iruñeko bisitak balio du elkar ezagutzeko.

Feminista musulman taldeek paternalistak zaretela esan dizuete.

Noski. Pertsona horiek erlijiosoak dira, eta haien moralaren aurka egiten ari zara; beraz, gatazka sortzen da. Dena den, islama kritikatzerakoan, erasorik bortitzenak beti gizonek egiten dituzte. Norberak nahi duena pentsa dezake, baina guk ere gure jarrera defendatu nahi dugu. Argi dago ez dugula inoiz emakumeen aurka eginen.

Uler dezakezu kezka hori Mendebaldeak zokoratu duen kulturan?

Nabarmendu nahi dut Tunisian aktibistak ditugula, eta Turkian eta jatorri musulmaneko Europako beste herrialde batzuetan ere bai. Adibidez, salafisten bandera tunisiar batek erre zuen, eta, xariaren aurkako protestan, aktibistetako bat Aliaa Magda Elmahdy egiptoarra zen.

Prostituzioaren aurka egiten duzuela diote hedabide batzuek. Ez da sinpleegia baieztapen hori?

Sexuaren industriako makineria guztiaren aurka egiten dugu. Noski, pornografiaren negozioa erabat arbuiatzen dugu, haien eredua heteronormatiboa izateaz gainera ez delako batere ona emakumearen askapen sexualerako. Bestetik, emakumeen trafikoa dago. Prostituzioari dagokionez, jakin badakigu badirela baldintza batzuekin egiten dutenak, baina ez dira gehiengoa. Bezeroaren eta proxenetaren aurka gaude, eta inondik inora ez gaude emakume horien aurka. Izatekotan, gure kideak dira.

Zer iritzi duzu abortatzeko eskubidearen aldeko borrokari buruz?

Oso ona. Oso atsegingarria izan zen ikustea hainbat aldetik indarra eginez legea gelditu ez ezik Gallardon Gobernutik botatzea lortu genuela. Ezin izan genuen hobeki egin. Baina ezin dugu ahantzi zigortu nahi dutela 16 urtetik beherakoek haien borondatez abortatzeko eskubidea.

Betikoa betikotzen du

Espainiako Gobernuaren Familia Babesteko Plan Integralak gurasoen erantzukidetasuna bultzatu nahi duela dio. Baina mugimendu feministak ohartarazi du proposatzen dituen neurriek amaren esku uzten dutela zaintza berriro ere. Iruditzen zaie familia tradizionala lehenesten duela.

familia

Lehen ikustaldian, aurrerakoia da: kontzeptu aurrerakoiak erabiltzen ditu. Adibidez, aitatasunaren garrantziaz egiten du berba, erantzukidetasunaren ikuspegitik. Baina lerro artean badira arreta deitzen duten kontu batzuk». Mila Amurrio EHUko Soziologia irakasleak uste du Espainiako Gobernuaren Familia Babesteko Plan Integrala «asmo hutsak aurkeztera mugatu» dela hein batean. «Badira neurri interesgarri batzuk, baina gai askotan ez da ezer zehatzik aipatzen. Kanpainak egin behar direla baino ez du esaten». Testuak familiaren garrantzia azpimarratzen du, baina ez du zehazten zer ulertzen duen familia modura. Eta hori garrantzitsua iruditzen zaio. «Zein eredutan oinarritu dira? Gaur egun, familiak askotarikoak dira. Beraz, zeinentzat dira laguntzak?».

Dori Fernandezek badu erantzuna. Berdintasun teknikaria da, eta Hego Euskal Herriko, Herrialde Katalanetako, Galiziako eta Espainiako eragileek sortutako PPIINA taldeko kidea (Jaiotza eta Adopzio Baimen Parekide eta Transferiezinen aldeko Plataforma). Argi dauka zein ereduri begiratu dioten. «Aitak, amak eta bizpahiru seme-alabak osatzen dutenari; aitak etxetik kanpo lan egiten du, eta ama etxean dago umeak zaintzen. Hau da, familia patriarkala. Hori da babestu nahi duten sendi eredua». Baina halakoak gero eta gutxiago direla ekarri du gogora. Espainiako Estatistika Institutuaren datuak eman ditu. «Familien %10 guraso bakarrekoak dira. Normalean, emakumea izaten da, seme-alabekin. Eta lau familiatik bat pertsona bakarrekoak dira. Hau da, etxean bakarrik bizi den eta bere hipoteka edo alokairua ordaintzen duen jendea da».

Planak seme-alabak dituzten familiak ditu jomuga. Izan ere, asmo nagusietako bat jaiotze tasa haztea da, arazo demografikoari aurre egiteko. Fernandezek aitortu du egoera kezkagarria dela. «Belaunaldien arteko ordezkapena bermatzeko, ama izateko adinean dagoen emakume bakoitzak 2,1 ume izan beharko lituzke. Espainian, 1,4 ume da batez bestekoa». Eta Euskal Herrian are apalagoa da zenbatekoa. Baina ume horiek haztea eta zaintzea, berriro ere, andreen gain uzten duela iruditzen zaio Amurriori. Planak dio enpresariak sentsibilizatu egin behar direla erantzukidetasuna lortzeko. «Baina zer gehiago? Badago sentsibilizatzetik harago doan neurri zehatzik?». Gaur egun, legeak aitatasun eta amatasun baimenak jasotzen ditu, baina estatistikek argi uzten dute seme-alaben zaintza amaren gain geratzen dela gehienetan. «Ba al dago neurririk hori aldatzeko?». Amarengan, edo aitita-amamengan. Izan ere, familia zabala deitzen duena goraipatu du planak: familia barruko eta belaunaldien arteko elkartasuna. «Aitita-amamek umeen zaintzan eta heziketan egiten duten lana eskertzen du. Baina haien lana al da hori? Ez zuten horrelakorik egin beharko administrazioak benetako zerbitzu soziohezitzaileak eskainiko balitu».

Fernandezek ez du zalantzarik izan. Berdintasuna, erantzukidetasuna eta kontziliazioa bultzatzeko neurri garrantzitsuena falta du planak: aitatasun eta amatasun baimenak orekatzea. «Betikoa aipatzen dute: telelana, ordutegi malguak eta enparauak. Baina ez du jotzen gizonen eta emakumeen arteko desberdintasunaren oinarrira». Haren ustez, enpresariek norbait kontratatu behar dutenean gizonezkoaren alde egingo dute beti. «Ama izan edo ez, enpresariek uste dute andreak arrisku handiko eskulana garela, obulu hankadunak. Nork egingo ditu zaintza lanak? Emakumeek!».

Gaur egungo egoera zein den azaldu du. Umea jaio eta aste bira, aita lanera itzultzen da, eta ama zaintzen geratzen da etxean, «per secula seculorum». Lanaldi murrizketak eta baimenak ere andreek eskatzen dituztela nabarmendu du. Espainiako legediak hamasei asteko amatasun baimena jasotzen du; horietatik sei transferiezinak dira. Aitatasun baimena, berriz, bi astekoa da. 2007ko Espainiako Berdintasun Legeak lau astera luzatzea onartu zuen, baina neurria ez dago indarrean oraindik. Aiten %84k hartzen dute bi asteko baimena. Zazpigarren astetik hamaseigarrenera artekoak aitei eman diezazkiekete amek. Baina aiten %1,72k bakarrik onartzen dute. «Zelan esango du gizon batek lanean umea zaintzeko baimena hartuko duela? Gure gizarte honetan, lana galduko luke». Horregatik uste dute iraupen bereko baimen transferiezinak behar direla halabeharrez.

Konponbide eta eredu

Proposamena landu, eta Espainiako Kongresura eroan zuten. Alderdiek oniritzia eman zioten, baina hitz hutsean geratu zirela salatu du Fernandezek. Hamazortzi asteko baimena proposatu dute. Lehen bi asteak bi gurasoek batera hartuko lituzkete. Gero, beste hamasei aste izango lituzke bakoitzak, batera edo txandaka hartzekoak. Horietatik sei hartzera behartuta leudeke bi gurasoak. Hamazortzigarren astera arte geratzen direnak ere biek izango lituzkete, eta nahi izanez gero hartzekoak lirateke.

Fernandezek dioenez, egungo gizonen eta andreen arteko berdintasunerako garrantzitsua ezik, etorkizuneko belaunaldientzat ere eredugarri izango litzateke neurria. «Umeek ikusten dute amak zaintzen dituela, eta, handitzean ere, alabak amaren ereduari segituko dio». Ostera, aita ere zaintzaz arduratzen dela ikusiz gero neska zein mutilentzat jarraibide bihurtuko dela deritzo.

Amurriok zalantza du planak ama izatera animatuko ote dituen andreak. Haren ustez, Espainiako hauteskundeei begira egindakoa da. Batetik, umeen pobrezia bukatzeko neurriak jasotzen ditu. Bestetik, abortuaren legea dela-eta haserretu zaizkion talde kontserbadoreak «lasaitzeko» erabil dezakeela uste du.

Dos ‘Femen’ detenidas en Rabat por fotografiarse besándose en topless

MARRUECOS  En protesta por la situación de los homosexuales en el reino alauí

  • En varios vídeos y fotos aparecen brevemente besándose delante de la Torre Hassan
  • Llevan las palabras ‘In Gay we trust’ (‘Creemos en los gays’) inscrito en su torso desnudo
  • Ambas chicas, francesas, pasarán a disposición judicial cuando termine la investigación

La policía marroquí ha detenido a las dos activistas del movimiento feminista Femen que se han fotografiado este martes en topless en un monumento de Rabat en protesta por la situación de los homosexuales en Marruecos.

Según un comunicado de la Dirección General de la Seguridad Nacional (DGSN) del que informa la agencia marroquí MAP, las dos mujeres -de nacionalidad francesa y que responden a las iniciales O.F.L y D.E.M, de 25 y 30 años, respectivamente- han sido arrestadas en el aeropuerto de Rabat-Salé cuando se disponían a viajar a Francia. Las dos chicas, que llegaron a Marruecos el lunes,pasarán a disposición judicial una vez terminada la investigación, precisa.

La nota indica que las mujeres rodaron “con el torso desnudo una escena en este lugar de culto y enarbolando un eslogan que atenta contra la moral pública”. En varios vídeos y fotografías que circulan por la redes sociales, las dos mujeres aparecen brevemente besándose delante de la Torre Hassan, uno de los principales monumentos de la ciudad y muy visitado por los turistas. Las dos activistas llevan inscrito en el torso desnudo la frase ‘In Gay we trust’ (‘Creemos en los gays’), juego de palabras que transforma el lema estadounidense ‘In God we trust’ (‘En Dios confiamos’).

En el mensaje que acompaña a la foto, Femen Francia, cuya acción ha reivindicado, ha escrito: “La homofobia no es una tradición ni una cultura, y aun menos debe convertirse en ley”. Con ello, la organización hace referencia al Código Penal marroquí, que castiga con penas de hasta tres años de cárcel “las relaciones contra natura entre personas del mismo sexo”, una condena que se aplica con frecuencia.